ขอความร่วมมือจากแฟน JUMP ร่วมทำสิ่งดีๆเพื่อริวทาโร่ของพวกเรากับแฟนๆที่ญี่ปุ่น//１０ คน หรือ ９คน？

จากหัวข้อบล็อกแล้วคิดว่าคงเข้าใจจุดประสงค์แล้วนะคะ โซล (ขอใช้ชื่อนี้) เมื่อวานเรียนครึ่งวันและพอดีมีเวลาว่างด้วย ตอนอยู่โรงเรียนเลยนั่งหาข่าวริว เพราะตอนนี้รูปปาปาออกเพียบเลย เลยคิดว่าจะไปสืบว่ามีอะไรบ้างรึเปล่า (แลดูเหมือนสืบตามหาคนร้าย？) แต่ก่อนจะเข้าเรื่อง ขอพูดไรหน่อยดิ (อีกแล้วนะแก！) ＝３＝

ครือมันเป็นเรื่องสุดวิสัยอย่างแรง orz คือเมื่อวาน เลิกครึ่งวันใช่มะ แล้วแบบหนาวตรีนๆอ่ะ (พูดคำหยาบ) หิมะตกแต่เช้าอ่ะ หนักด้วย นานด้วย (คือก็ไม่หนักขนาดว่ากองสุมอ่ะนะ แต่สำหรับที่นี่ถือว่าเยอะมาก) โคตรอ่ะ แบบตัดใจขี่จักรยานไปโรงเรียน จะได้ถึงเร็วๆ ขากลับจะได้กลับเร็วๆ

วางแผนว่าจะกลับมาทำหมูอบกะปิกินไง แต่ทีนี้！ลืมกุญแจบ้าน = = กระเป๋าตังค์ก็ลืมไว้ในบ้าน คือแบบ orz แล้วมีมี่ก็ไม่อยู่บ้านอ่ะ ทั้งโทรทั้งอะไรแล้วก็ไม่ติดต่อกลับ คือคิดว่า ลืมโทรศัพท์อีกแน่ๆ TT

แล้วทำไง？　หนาวก็หนาว หิวก็หิว โชคดีที่ตัวบ้านมันแบ่งเป็นสองหลัง (ไฮโซ) แล้วตรงส่วนนั้นมีมี่ลืมล็อกเลยเข้าไปนั่งในนั้นอ่ะ โชคดีที่มีฮีตเตอร์ แต่มันใช้งานไม่ค่อยได้อ่ะ (กำ) แต่ก็ยังดีกว่าไม่มี TT　แล้วก็มีคอมเก่าตัวนึงเล่นเน็ตได้ เลยแบบ ยังโชคดีอ่ะ แต่มันเป็นคอมฝึกสมาธิเพราะแม่งช้าโคตรรรร！แต่เราก็นั่งติส เกรียนเปิดต่อไป (ก็ไม่มีไรทำอ้ะ TT)

แต่ก็เลยโทรไปหามาจังด้วย มาจังก็บอกว่า ตรงห้องนั้นน่ะ บนเพดานมันจะมีฝาเปิดได้ แล้วจะมีบรรไดยื่นลงมา (ไฮโซ) แต่เขาว่าคงยากเพราะมันสูงแล้วก็ ห้องที่เชื่อมข้างบนไม่รู้ว่ามีอะไรวางทับรึเปล่าก็ไม่รู้ เลยแบบตัดใจอ่ะ ต้องรอ แต่นะ ก็ลองๆไปเปิดดูแต่ก็ไม่สำเร็จอ่ะ ปีนขึ้นไป กร๊าก เลยทำใจ

จนเริ่มแบบ ผ่านไปสองชั่วโมงกว่า สภาพร่อแร่ หนาวมาก = = หิวด้วย ปวดฉี่อีก คือแบบ คิดว่าต้องหาทางเอาตัวรอดแล้วอ่ะ เลยปีนอีกรอบ พยายาม จนมันเปิดได้！！ กรี๊ดดด! เหมือนเห็นสวรรค์อ่ะ ToT!

ไฮโซโคตร! แล้วแบบข้างบนที่เชื่อมมันเป็นห้องหนังสือแล้วไม่มีผ้าม่านไง แสงก็รอดเข้ามา แบบ เหมือนบันไดสวรรค์อ่ะ กร๊ากกก! แต่ตอนแรกๆก็นึก แล้วกรุจะปีนขึ้นไปยังไงวะเนี่ย =_,= แต่พี่น้องครับ มันยื่นได้!

อะเมซิ่งมากกกกกกก! จริงๆยาวถึงพื้นห้องเลยนะ แต่มันติดโต๊ะที่เค้าลากมาปีนอ่ะ 

ลังเลเล็กน้อยตอนปีน กลัวอ่ะ เหอๆ แต่ก็ปีนขึ้นไปจนได้! และเดินผ่านทางเชื่อเข้าบ้านอย่างปลอดภัย ตอนนั้นแบบ มันมีความสุขอย่างบรรยายไม่ถูกอ่ะ หลังจากนั้นยี่สิบนาที มีมี่ก็กลับมา เหอๆ

ประสบการณ์ชีวิต (ตรงไหน!?) =3= 

.

.

.

เอาล่ะค่ะทุกคน เข้าเรื่องกันดีกว่า (เปลี่ยนอารมณ์ไวจริงๆวัยรุ่น = =) บล็อกนี้ โซลเจอโดยบังเอิญจริงๆ และคิดว่ามันคือพรหมลิขิต (นั่น) แต่แบบนะ ซึ้งจิตจริงๆอ่ะ Y_Y ดีใจที่ใครๆก็คิดเหมือนเรา เอาล่ะ จะเล่าและอธิบายให้ฟังแล้วนะ

ก่อนอื่น ขอบอกว่า ขอความร่วมมือจริงๆ โซลอยากให้มันเป็นโครงการใหญ่ขึ้นมา อยากให้มันเป็นความร่วมมือ และ การร่วมใจของแฟนคลับจัมพ์ที่จะร่วมกันให้กำลังใจ และ นำเมมเบอร์อันเป็นที่รักทั้งของแฟนๆและของไอดอลที่พวกเรารักกลับมา

นี่คือการแสดงความรักของเราค่ะ

http://ameblo.jp/miracle-ryutarou/entry-11152200690.html 

龍太郎くんへお手紙を募集します

龍太郎くんがいなくなって７ヶ月が経ちましたね・・・。

本当はもっと早くするべきだったんだけど、

４月６日にはお誕生日もあることですし、これを機会に、

龍太郎くんへお手紙を募集したいと思います。

応募条件は「龍太郎くんに幸せになって欲しい人」です。

すでに直接お手紙を書いてらっしゃる方も多いとは思いますが、

なかなか、書く機会がない方もいるのではないかと思います。

募集期限は設けません。

私がファンレターを書きたくなったり、ある程度メッセージがたまったら、

まとめてお手紙を送る形にしたいと思っています。

一人何通でも構いません。

書きたいことがあれば、いつでもお気楽にメッセージを下さい。

アンケートのみ。メッセージのみ。ご意見ご要望のみ。でも構いません。

お手数ですが簡単なアンケートにもご回答をお願いします。

http://enq-maker.com/gIcahdN

　お名前は？（ハンドルネーム可）

　年齢は？

　好きなジャニーズグループは？

　Hey!Say!JUMPの中で好きな人を教えて下さい。

　森本龍太郎くんへのメッセージを書いてください（龍太郎くんへ手紙で送ります）

　龍太郎くんへのメッセージを当ブログで公開してもいいですか？

　このブログへご質問、ご意見、ご要望があれば

　返信を希望しますか？

　　　（希望すればブログ記事でコメントの掲載およびお返事致します）

 โครงการรวบรวมจดหมาย ส่งถึงริวทาโร่คุง

ณ ตอนนี้นับตั้งแต่วันที่ริวทาโร่คุง ไม่อยู่ ก็ผ่านไปได้ 7 เดือนแล้ว (บล็อกเขียนต้นเดือนกุมภาพันธ์) ทั้งๆที่จริงๆควรจะได้กลับมาเร็วกว่านี้แท้ๆ อีกทั้งเดือนเมษานี้ก็จะมีวันเกิดของริวทาโร่คุงอีก.. เพื่อการนั้นแล้ว ก็อยากสร้างโอกาสและความหวังที่เขาจะได้กลับมาในวันเกิดของเขา เราจึงอยากจะทำการรวมรวบจดหมาย(ข้อความ)และส่งถึงริวทาโร่คุงค่ะ

 หัวข้อก็คือ "เพื่อที่จะให้ริวทาโร่คุงได้เป็นคนที่มีความสุขที่สุด"

ทั้งๆที่อันที่จริง แฟนๆหลายท่านก็คงจะเขียนไปให้อยู่แล้ว แต่ทว่าก็อาจจะมีบางท่านที่อาจจะไม่ค่อยได้มีโอกาสซักเท่าไหร่ ดังนั้น เพื่อการนี้ เราจึงอยากจะทำโครงการนี้ขึ้นมาค่ะ อีกอย่างตัวเราเองก็มีความรู้สึก อยากจะเขียนจดหมาย อยากจะฝากข้อความไปหาเขาเช่นกัน เลยคิดว่าถ้าทำพร้อมๆกันแล้ว มันก็อาจจะสร้างความหวังและโอกาสที่เขาจะได้รับเพิ่มขึ้นมาด้วยอีกไม่ใช่หรอคะ อีกทั้งสำหรับคนที่ไม่ค่อยได้เขียน อย่างน้อยก็จะได้มีส่วนร่วมไปด้วย

กำหนดถึงวันไหนนั้นเรายังไม่ได้กำหนดค่ะ

1 คน จะส่งกี่รอบก็ได้ไม่ว่ากันค่ะ ดังนั้นเราจึงทำแบบสอบถามขึ้นมาด้วย เพื่อที่ทุกคนจะได้ร่วมกันสานโครงการนี้ จะฝากข้อความมาทางบล็อกอย่างเดียว หรือจะเขียน(ข้อความของคุณ)มาทางแบบสอบถามอย่างเดียวเลยก็ไม่ว่ากันค่ะ

　ชื่อ (นามแฝงก็ได้)

　อายุ *ไล่แต่บนลงล่างนะคะ* ประถม-มัธยมต้น-มัธยมปลาย-นักศึกษามหาลัย-พนักงานบริษัท-ไม่อยากตอบ

　ชอบ Johnny วงไหน *ข้อสุดท้าย* คือ ไม่ได้ชอบวงไหนเป็นพิเศษ หรือ มากไปกว่ากัน

　ชอบใครใน Hey!Say!JUMP *สองข้อสุดท้าย* ชอบสมาชิกทั้ง 10 คนเท่ากัน - ไม่ได้ชอบใครคนใดคนหนึ่งเจาะจง

　ข้อความถึงริวทาโร่คุง (ข้อความนี้จะถูกใส่ลงไปในจดหมายครั้งนี้ด้วย)

　ถ้าจะขออนุญาตินำข้อความของคุณไปลงในบล็อกได้หรือไม่ *อันบนคือ ได้ ค่ะ

　ถ้ามีคำถาม หรือ อยากแสดงความคิดเห็นกับเจ้าของบล็อกก็ลงที่นี่ได้ค่ะ

　ต้องการ(หวัง)ว่าจะมีการตอบจดหมายกลับไหม? (ถ้ามีจะพิมพ์ลงในบล็อกให้ค่ะ)

*ข้อ 3-4 ตอบได้หลายข้อนะคะ

**ข้อ 8 สุดท้าย โซลก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน แต่เอาเป็นว่าตอบว่า ต้องการ (ช้อยแรก) ไปก่อนดีกว่านะ ^^

เสร็จแล้วก็กดปุ่มสีเหลืองค่ะ

ปลื้มอ่ะ... อยากร้องไห้ ตอนนี้

 http://enq-maker.com/gIcahdN
＾
＾

ลิ้งค์นี้เลยนะคะ 

เนื่องด้วยโซลได้ทำการติดต่อ？กับเจ้าของบล็อกแล้วนะคะ ว่าจะขอเข้าร่วมด้วยได้ไหม จะมีปัญหาหรือไม่ว่าจะเอาไปเผยแพร่ โดยเฉพาะกรณีที่ไม่ใช่คนญี่ปุ่น คือจริงๆก็คิดว่าได้แน่ๆเพราะเขาก็มีเจตนาเดียวกับเรา แต่โซลก็อยากจะคุยกันชัดๆ แสดงความต้องการร่วมมือกันไปเลย แต่เนื่องด้วยเราต้องคอยคำตอบเล็กน้อย แต่สุดท้าย เราก็ได้ คุยกัน และ เขาก็ยินดีค่ะ ＾＾　 

แต่โซลก็ปรึกษาไปว่า ยังไงเรื่องภาษาญี่ปุ่นคงยากหน่อย จะมีปัญหาไหมถ้าจะใช้ภาษาอังกฤษ เขาก็บอกว่า เขาเองก็ไม่แน่ใจว่ามันจะโอหรือไม่โอ เขาก็บอกว่าถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะให้ใช้ภาษาญี่ปุ่น แต่เขาก็รู้ว่ามันอาจจะค่อนข้างเป็นไปได้ยาก อังกฤษก็ไม่มีปัญหาค่ะ ส่วนตัวโซลแล้ว ถึงจะเขียนภาษาอังกฤษไปยังไง ริวก็ต้องอ่านได้อยู่แล้วอ่ะเนอะ นร.ม.ปลายญี่ปุ่นอ่านเก่ง (มีเหน็บ) แต่ก็นั่นแหละ เราจะส่งไปพร้อมคนญี่ปุ่นในฐานะแฟนๆทุกคนไม่จำกัดว่าเป็นใครและมากจากไหน ดังนั้นโซลก็คิดว่าถ้าเป็นไปได้ใช้ญี่ปุ่นก็ดีค่ะ แต่ถ้าไม่ยังไง อังกฤษก็ไม่ว่ากัน

 ดังนั้น คิดว่าคนไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นคงมีมากมายค่ะ อาจจะยุ่งยากหน่อย แต่ก็ถือว่าเราช่วยกันเนอะ  ขอความร่วมมือคนที่มีความรู้ภาษาญี่ปุ่น หรือ มีคนรู้จักที่รู้ภาษา ให้ช่วยหน่อยนะคะ ถ้าเป็นไปได้ ให้ติดต่อหลังไมค์หาโซลหน่อยก็ได้ อยากจะให้ช่วยกันแปลแล้วส่งไปน่ะค่ะ แต่แน่นอนเวลาส่ง(เข้าไปทำแบบสอบถาม) ให้ทำกันเองนะคะ เพราะโซลแปลให้หมดแล้ว เหลือแต่พวกข้อความเท่านั้น โซลก็ปกติก็ว่างอยู่แล้ว (นั่น) อีกทั้งตอนนี้จบเทอมแล้วค่ะ เหลือแต่สอบกับงานโรงเรียน ดังนั้นจึง ช่วยได้ค่ะ แต่แน่นอนโซลคนเดียวก็ไม่ไหวอ่ะนะ เหอๆ

ช่วยกันนะคะ ฟังดูยุ่งยาก แต่โซลเชื่อว่า เพื่อนๆแฟนจัมพ์ทุกคนไม่คิดว่ามันจะยุ่งยาก ถ้าจะทำอะไรแค่นี้เพื่อริวอีกครั้ง เหมือนก่อนที่เราทำกันปีที่แล้วจริงไหม？^o^ วันนี้ก็ครบ ８ เดือนพอดีแล้วนะ ก็ดีนะ ฤกษ์ดีที่จะเริ่มทำอะไรกันอีกครั้ง อย่างน้อยก็ๆ ก็แค่ให้กำลังใจ และบอกให้เขารู้ว่าเขามีคนที่รักและรอเขาอยู่เหมือนเดิมก็พอ นะ ＾＾

สถานที่รับช่วยแปลหรือเขียนข้อความนะคะ (อย่ายาวมากนะ)

Patty Zaol　เฟสบุ๊คนะคะ (โพสหน้าวอลเลย และ เฟสบุ๊คคนอื่นๆที่จะรับช่วย ติดต่อกันเองได้เลยนะคะ ส่วนโซลจะ ช่วยอัพบอกว่าใครบ้าง หน้าเฟสโซลเรื่อยๆ)

กรุ๊ป We love & support Ryutaro! ในเฟสบุ๊คนะคะ
Zaol_chan ทวิตนะคะ ทวิตอาจจะยากหน่อย (เล่นไม่ค่อยเป็นด้วย) แต่ให้เผื่อไว้นะ ＾o＾　

ส่วนใครต้องการแสดงความคิดเห็นอะไร ก็โพสผ่านทางนี้ได้เลยค่ะ แต่ถ้าเรื่องแปลขอให้เน้นเฟสบุ๊คเน้อ 
 

**เรื่องความคิดเห็นหรือให้กำลังใจเจ้าของบล็อกเขา หรือแบบจะพูดอะไรก็ในแบบสอบถามได้เลยนะคะ โซลคิดว่าอังกฤษคงไม่มีปัญหา ＾＾ หรือฝากทางโซลก็ได้ แสดงมารยาทว่าคนไทยเป็นคนดี กร๊าก (รึเปล่า) หุหุ

ช่วยกันนะ เขาก็ไม่รู้จะปิดรับเมื่อไหร่ แต่ก็ไม่น่าจะเกิน มีนาแหละ เร็วๆหน่อยนะ

ตอนนี้ยอดรวม 162 คนแล้ว＾w＾b

ขอนิดนึงเรื่อง โปรเจคนะคะ อย่าเขียนยาวมาก เพราะเราจะรวมเป็นเมสเสจกับคนอื่น แล้วก็ อย่าเขียนเรียกร้องว่า ให้กลับมาเร็วๆ อยากให้แบบให้กำลังใจ และบอกว่ารออยู่ หรือ อะไรทำนองนี้มากกว่าค่ะ โปรเจคเราคือ "ขอให้ริวกลายเป็นคนที่มีความสุขที่สุด" นะคะ ^^ คาดว่าแฟนๆที่นู่นก็เขียนแบบนี้กัน ยังไงก็ฝากด้วยนะ เดี๋ยวโซลจะโดนด่า (นั่น) นะ เราไม่รู้เบื้องหลังเป็นยังไง เลยไม่อยากให้เขียนคำว่า อยากให้รีบกลับมาไรทำนองนี้ ฝากด้วยนะ ^^ ฝากบอกต่อด้วย

.

.

.

ต่อไปมีบล็อกของอีกคนนึง คนนี้ขอบอกไว้ก่อน ว่าเขาเป็นแม่ลูกสองที่แต่งงานแล้วค่ะ...ตกใจรึเปล่า？ตอนแรกที่อ่านบล็อกของเขา ก็รู้สึกว่าคำพูดเขาเหมือนคนเป็นผู้ใหญ่แล้ว บวกอะไรหลายๆอย่างทำให้อดคิดไม่ได้ว่า อาจจะแต่งงานแล้ว พอไปอ่านโปรไฟล์ดู ก็จริงๆด้วย แต่นะ มันเป็นอะไรที่...เด็กๆอย่างเราอาจจะคาดไม่ถึงก็ได้

最近あったこと。
お友達から電話、恋話聞いてて、、突然

「そういえばＪＵＭＰってかっこよくなったねぇ初めて思ったわ」と言われたり、、

（多分森本龍太郎くんが大好きって私が言ってたのは忘れていて、今いないことにも気づいていない・・

Hey! Say! JUMPが好きという事は覚えていたみたい）

ไม่นานมานี้เอง จู่ๆเพื่อนก็โทรศัพท์มาชวนคุยเรื่องความรักนู่นนี่อะไรเรื่อยเปื่อย (ซึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดาของแม่บ้านญี่ปุ่น) และบังเอิญจู่ๆก็เพื่อนก็พูดอะไรบางอย่างขึ้นมา

"นี่ จะว่าไป JUMP น่ะ เดี๋ยวนี้เท่ห์ขึ้นเยอะเลยนะ ต่างจากที่คิดเอาไว้ตอนแรกเยอะเลย" (ตอนนั้นฉันคิดว่าเพื่อนคงนี้คงจำได้แค่ว่าฉันชอบจัมพ์ แต่ลืมเรื่องที่คนที่ฉันชอบที่สุดนั่นก็คือ ริวทาโร่คุง และก็ยังไม่รู้สึกตัวถึงตอนนี้ที่ ริวทาโร่หยุดพักงานไปแล้ว)

パートが一緒の人に美男ですねから玉ちゃんが好き～と待ち受け見
せてもらったり。。
そんな時、心が固まって何も言えなかった。

ตอนนั้น ฉันมีความรู้สึกอยากจะพูดอยากจะอธิบายเหลือเกินว่าเธอลืมอะไรไปรึเปล่า？ แต่ทว่าตอนนั้น เขากลับชวนคุยเรื่องอีกอย่างต่อ ฉันเลยต้องอดทนเก็บเอาไว้

龍ちゃんのこと変に誤解されたくないという思いが働いて、今は周りに大好きなこと言えない自分がいます。
何人グループ？と聞かれるのも説明するのもなんだし、避けています。

私、龍ちゃんを好きでいることが自慢なんです（真面目）
Hey! Say! JUMPを好きでいることが自慢（大真面目）

ฉันในตอนนั้นมีความรู้สึกว่า ไม่อยากจะให้ใครเข้าใจอะไรผิดแบบแปลกๆกับริวจังที่ฉันชอบ แต่ทว่าฉันในตอนนั้น ยังเป็นคนที่ไม่กล้าที่จะแสดงความรู้สึกของตัวเองออกไปให้คนอื่นได้เห็น หรืออย่างตอนที่ถูกถามว่า "กลุ่มนี้มีกี่คนหรอ？"　ฉันก็ยังรู้สึกลังเล ที่จะต้องหลีกเลี่ยงที่จะตอบคำถาม แต่ทว่าสิ่งที่ฉันกล้าพูดได้อย่างเต็มปากในตอนนี้ นั่นก็คือ

ฉันภูมิใจที่ฉันชอบริวทาโร่

ฉันภูมิใจที่ฉันได้ชอบ　Hey!Say!JUMP 

 
だから、コメントを読ませていただいて、

正直にこの大好きな想いや淋しさや悲しさ綴れるのはこのブログだけなんだって気づかされ、

皆に悲しい気持ちを思い出させる時もあるかもしれないけど、

龍ちゃんのこと大好きって気持ちここで語ろうと思いました。

ดังนั้น ฉันจึงอยากจะให้ทุกคนได้อ่านบทความนี้ของฉัน แม้ว่ามันอาจจะทำให้หลายๆคน นึกได้ถึงทั้งความรู้สึกที่เรียกว่าชอบ ความเหงา หรือความเศร้า(เรื่องของริว) จากบล็อกนี้ก็ตาม แต่ฉันก็อยากจะบอกเล่าความรู้สึกดีๆ ที่ ฉันชอบริวทาโร่เอาไว้ ณ ที่บทความ บทความนี้

同じグループの子たちを好きになってここで繋がれた、すごい奇跡ですよね。

私と同じママさんたち、若い世代の子たち、異性の方、、きっと縁があるから繋がれたんだなぁ。

จะว่าไปมันก็เป็นเรื่องมหัศจรรย์นะ ที่เรื่องแบบนี้ (การชอบไอดอล) จะทำให้ใครหลายๆคนได้รู้จักกัน ทั้งฉันและเหล่าพวกแม่บ้านทั้งหลาย ทั้งเด็กวัยรุ่นๆ หรือแม้แต่แฟนๆที่เป็นเพศตรงข้าม ต่างคนต่างก็มีสายสัมพันธ์อะไรบางอย่างเชื่อมโยงกันอยู่

それもこれも、龍ちゃんを好きになったからだよね。

龍ちゃんありがとう～。
好きになってよかった。
改めてそう思えた１日でした。
皆さんのおかげです。

どうもありがとうございます。

あの子の帰りを待とうと思います。

そして、きっと私たちが思う以上に

大きな試練を前に頑張ってる龍ちゃんにも声援をよろしくお願いします

ทั้งนี้ทั้งนั้น มันก็เริ่มมาตั้งแต่ที่ฉันชอบริวจังนั่นแหละ 

ขอบคุณนะริวจัง～ดีจริงๆ ทีได้ชอบหนู

สรุปแล้วนี่ก็คือสิ่งที่ฉันนั่งคิดมาตลอดหนึ่งวันนี้ค่ะ นั่นก็เป็นเพราะทุกคนนั่นแหละ ขอบคุณมากนะคะ เรามามารอวันที่เด็กคนนั้นจะกลับมาด้วยกันเถอะค่ะ

สุดท้ายฉันคิดว่า ริวจังคงจะต้องกำลังต่อสู้อยู่กับอุปสรรคและวิกฤตที่พวกเราทุกคนอาจจะคาดไม่ถึงอยู่ก็เป็นได้ ดังนั้นเรามาช่วยกันส่งเสียงเชียร์ให้เขาผ่านสิ่งเหล่านั้นไปให้ได้ด้วยกันเถอะค่ะ！

.

.

.

เป็นยังไงบ้างคะ？ขอโทษนะคะอาจจะแปล งงๆ บ้าง และก็ตัดข้ามอะไรไปเยอะเหมือนกัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น มุมมองของคนแต่งงานมีลูกแล้วเนี่ย ก็ต่างจากเรานะว่ามั๊ย？ คือต่างยังไง？มันหมายถึงคิดเหมือนกัน แต่มุมมองกับการถ่ายทอดคงไม่เหมือนกันมั้ง？ดูแล้วคนนี้ก็คงไม่แก่มากหรอก คิดว่าคง ไม่น่าเกิน ３０ แหละ ไม่รู้นะ ฮ่าๆ อยู่โอซาก้าซะด้วย น่าไปเจอ (ถ้าเจอแบบโฮสเก่าทำไงดีฟระ กร๊าก)

อ่านๆก็อาจจะงงๆที่คุณมะม๊าแกพูดบ้างอะนะ แต่ใจความหลักๆ โซลคิดว่า ก็คงจะเป็น ตัวอักษร สีเข้มที่โซลเน้นเอาไว้ล่ะมั้ง อ้อ สายสัมพันธ์ของแฟนๆ กับ กำลังใจถึงริวด้วย (สรุปทุกอย่างสำคัญหมด) ฮ่าๆ！

มีแต่เรื่องดีๆพร้อมกับ รูปน้องที่ออกมาเนอะ ฮ่าๆ~　(ยังยิ้มไม่หุบเรื่องนี้ ฮ่าๆ)

.

.

.

จะเล่าให้ฟังน่ะ ว่า ตอนนี้ในเว็บแฟนคลับของ JFC　เพจของแฟนจัมพ์ ยังมีชื่อริวอยู่นะ　^^ โซลจะเช็คทุกวันเลย เพราะงั้น มาหวังกันต่อไปนะ แม่โซลบอกว่า ถ้าคนเรายังมีความหวัง พระเจ้าจะไม่ทอดทิ้งเรา... เพราะคนที่ไม่มีความหวัง คือคนที่ตายไปแล้ว (พระเจ้าเลยไม่ช่วย เหอๆ) ไม่ได้เป็นคริสต์นะ แต่มันเป็นคำที่จำมาตลอด

โอเคว่า ความหวังก็ให้โทษถ้าเราคาดหวัง เพราะฉะนั้น หวังไว้ แต่ห้ามคาด (เอ๊ะยังไง) ฮ่าๆ！

 

อันนี้เป็นหลักฐาน กร๊ากกก อันนี้เอาไว้สำหรับแฟนคลับ ที่อยากเปลี่ยนเมนของตัวเองในประวัติน่ะ ＾＾ตอนแรกที่สมัครว่าจะเขียนชื่อริว แต่ว่า ในใบสมัครเขาให้เขียนชื่อเลยไม่มีให้เลือก เลยไม่แน่ใจว่าจะได้มั๊ย แต่ตอนนี้รู้และ เดี๋ยวรอจะเปลี่ยน ตอนนี้เช็คไรนิดนึงก่อนว่าเปลี่ยนได้ยัง ฮ่าๆๆๆ (สงสารเรียวจัง) เหอะ แฟนมันเยอะ =3＝！

.

 

.

สุดท้าย ขอพูดไรอย่างดิ (มาแล้วๆ ดราม่าแหง) =_= มองโซลเป็นคนงั้นหรอ กร๊ากกก！ก็นะ วัยรุ่นก็เงี้ย หุหุ

 เรื่อง จัมพ์ 10 คน หรือ 9　คนน่ะ นึกไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว บวกกับ เรื่องของคุณมะม๊าด้านบนเขาก็พูดเรื่องนี้พอดี แล้วแฟนๆคนอื่นๆก็มาเม้นกันพอดี เลยอยากจะเขียนไปเลย

 ตั้งแต่ที่จัมพ์เหลือกัน 9 คนมา มันมักจะมีคนหลายพวกเกิดขึ้น

1.แอนตี้ 9 คน 10 คนโอนลี่

2. 9 คนแล้วไง? ก็จัมพ์นี่ 

3. พวกชอบเบียดเบียนชาวบ้านเขา?

สรุปใครมันแย่กว่ากัน? (เดี๋ยวนี้พูดคำรุนแรง) อืม... ส่วนตัวแล้ว ไม่ใช่พวกไหนเลย (อ่าว) แน่นอน หลายคน คงเป็นพวกเดียวกับโซลนะ คือ

4. ปากบอกว่า รับไม่ได้กับ 9 คน แต่ในใจยังไงก็รัก เพราะไม่ว่าจะ 9 หรือ 10 ก็คือจัมพ์ที่เรารักมาเสมอ เพียงแต่มันไม่ครบ มันขาดคนที่เป็นที่รักไปอีกคน เลยเสียใจ และไม่อยากจะยอมรับได้ว่า อาจจะไม่ได้เห็นคนอีกคนนั้นอีกแล้ว

จะว่าไปมันก็พูดเหมือนทำให้ตัวเองดูดี? แต่มันก็คือความคิดจริงๆในตอนนี้

แน่นอน ว่าโซลไม่ใช่พวกโอนลี่ เลยไม่สนับสนุนทั้ง ฝ่าย สิบ โอนลี่ หรือ เก้าก็ไม่มายด์ จึงแค่อยากจะพูดในฐานะตัวโซลคนนี้ ไม่เกี่ยวกับคนอื่น ถ้าอยากเกี่ยวก็ตามใจ (นั่น) โซลอ่ะ เริ่มแรกเดิมที เมน (ไม่อยากจะใช้คำนี้) คนที่โซลชอบและติดตามตลอดเวลา คือเรียวจัง และ พี่ไดกิง แต่ก็รักความเป็นจัมพ์ และรักสมาชิกคนอื่นๆที่เหลือไม่ต่างกัน

สำหรับริว ตลอดมา ยอมรับว่า ชอบริวเพราะว่า ฟิค (ซึ่งหลายคนก็คงจะเหมือนกันนะ ไม่แปลก) ไม่ใช่ว่าก่อนหน้านี้ไม่ชอบริว แต่หมายถึง ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไร แต่ตั้งแต่อ่านฟิค และแต่งเอง มันก็เริ่มผูกพัน จนต้องมองออกมานอกจอและศึกษาเขา จนทำให้เขาได้ตำแหน่งพิเศษไปโดยไม่รู้ตัว...

ว่าไปมันก็เคลิ้มแล้วก็อินแหละพูดให้ดูเข้าใจ ตัวโซลเองก็รุ่นราวคราวเดียวกับ 7 แน่นอนว่ากับเคย์โตะ เรียวจัง สองคนนี้เป็นพี่โซลหนึ่งปีเต็ม แต่จี้จังกับยูโตะ ก็พอๆกับโซลนั่นแหละ ดังนั้น สำหรับคนที่ติดตามกันมา เบสท์คือพี่ชาย เซเว่นคือพี่น้องที่อายุเท่ากัน และริวคือน้องชาย มันคงราวๆนี้ แต่น้องชายนั้นมีแค่คนเดียว รวมถึงอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้รัก จนริวเดินขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งพิเศษที่ไม่ใช่เรียวจังและพี่ไดกิง

จะให้ตอบว่า เป็นเมนก็ได้นะ มันก็นั่นแหละ โซลก็มั่นใจว่ารักริวไม่ต่างกับที่เมนจริงๆที่เขารักริว แต่ก็คงจะต่างกันบ้าง เพราะเรียวจังกับพีไดกิงที่เป็นเมนมาตลอดตั้งแต่ชอบมานั้น ยังอยู่ เลยโอเคที่จะมองจัมพ์ต่อไป โดยไม่เสียใจอะไรมาก

อาจจะมีคนแย้งว่า สุดท้าย เธอก็เหมือนกัน บอกว่าจัมพ์ในตอนนี้ไม่ใช่จัมพ์เลยรับไม่ได้... คิดแค่นั้นก็คิดไป วู้ว =.= ก็บอกแล้วไง ว่า ไม่ใช่รับไม่ได้เพราะเขาไม่ใช่จัมพ์ แต่ รับไม่ได้เพราะเสียใจที่ไม่เห็นคนที่รัก อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าแค่นั้นเอง เข้าใจกรุบ้างสิโว้ย!!!! ฮ่วย!　=.=!!! (อุ๊ยหลุด) กร๊าก ตามนั้น

สำหรับโซลนะ เวลาโซลมองจัมพ์น่ะ โซลไม่ได้มองจำนวนแต่แรกหรอก (มันเยอะไป) แต่เพราะมันเยอะ โซลเลยมักจะมองจัมพ์เป็นกลุ่มก้อนหนึ่ง (ฟังแลดูน่าเกลียด = =) ดังนั้น ไม่ว่าจากนี้ไป จัมพ์จะมีกี่คน จัมพ์จะเพิ่มหรือขาดไป ยังไง จัมพ์ก็คือจัมพ์ของโซลตลอดไป... ไม่แน่ซักวัน เรียวจังอาจจะต้องออกไปเหมือนพี่พี พี่เรียว หรือ จินจินก็ได้ ใครจะรู้? แต่ถึงอย่างนั้น ถ้าวันนั้น เรายังรักกันอยู่ โซลก็จะรักจัมพ์ต่อไปนั่นแหละ ทีนี้เข้าใจกันบ้างรึยัง?

ที่เวลาพูดออกสื่อเช่นว่า มันไม่ใช่อ่ะ มันไม่โง้นไม่งี้อ่ะ ศัพท์วัยรุ่นตอนนี้เขาเรียกว่าไร? "เวิ่น" "เพ้อ" "ดราม่า" "ฟิน?" ซักอย่าง มันก็ตามนั้นแหละ 

 เพราะอย่างนั้น ถึงไม่ชอบที่ใครจะมาพูดว่า ถ้าไม่ใช่ 10 ก็ไม่ใช่จัมพ์ หรือ 9 คนก็ไม่เห็นแคร์ เพราะนั่น มันเหมือนการจะบอกว่า ไม่ชอบจัมพ์ กลุ่มคนกลุ่มนึง (ที่ไม่รู้ว่ามีจำนวนเท่าไหร่เพราะมันเยอะเกินไป) ที่โซลรัก อย่างแท้จริง ดังนั้น... (ดังนั้น?) ไปดูคอมเม้นบล็อกมะม๊ากันต่อ (แป่ว!) =.= มันนึกไม่ออกแล้วอ่ะ กร๊าก

 อ้างอิง ที่มะม๊าพูดเรื่องที่ว่า "เวลาที่ถูกถามว่า จัมพ์มีกี่คน?" น่ะ รู้สึกยังไง จะตอบอะไร ก็มีคนมาเม้น ชอบมากเลยล่ะ

 ทุกคนจะเม้นทำนองเดียวกันหมดว่า

 "เป็นเรา ก็จะตอบว่าตอนนี้ทำงานกัน 9 คน แต่จริงๆมี 10 คน อีกคนไปพักอยู่" (อันนี้แนวเดียวกับคนไทย)

"10 คนสิ! =3=/" (อันนี้เกรียน กร๊าก)

"จัมพ์น่ะ ไม่ว่าจะตอนนี้หรือตอนไหน ก็ 10 คนค่ะ" (ใจเธอหล่อมาก T^T!)

แนวนี้แหละ ฮ่าๆ ดังนั้น ใครที่เป็นอย่างสามพวก ที่โซลกล่าวไว้ด้านบน อาจจะหงุดหงิดโซล แต่อยากให้ลองฟังเอาไว้ละกันนะ... จากแฟนคลับคนนึง ที่ไม่เกรียน (นั่น)

โซลรู้ว่า ทุกคน รักจัมพ์นะ แต่บางทีการแสดงออกของเราบางคน อาจจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดไปบ้าง แน่นอนว่าจริงๆไม่จำเป็นต้องแคร์ใคร แต่บางทีพอนึกถึงหน้าจัมพ์ เวลาเราพูดแนวๆที่ว่า เรารับจัมพ์ไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่สิบคน หรือ จัมพ์เก้าคนก็ไม่เห็นจะเป็นไรนี่ ไม่แคร์อยู่แล้ว นึกๆแล้ว ถ้าโซลเป็นจัมพ์ โซลเจ็บนะ แน่นอนเขาคงไม่ได้ยินหรอก ถึงได้ยินก็ฟังไม่ออก แต่มันมีคุณค่าทางจิตใจนะ ^^

พิมพ์เหนื่อย ยังเซ็งอยู่ ครึ่งวันของกรุ ไปอุดอู้หนาวปางตายตั้งสองชั่วโมงกว่า =.= วันนี้ก็ไปวิ่งมา จบซักที หนาวชิบๆ วันนี้หนาวมาก ตอนเช้าที่วิ่งคง ไม่น่าเกิน 1 องศา แขนสั้น ขาสั้นอีก แต่ก็ผ่านมาได้และ เหอๆ

**เห็นว่า วันพิธีจบของ 3 Y จูริกับริวไปนั่งร่วมพิธีด้วยนะคะ เห็นว่าดูสบายดี ^^ แต่นะ ที่ญี่ปุ่น (ที่ไทยก็เหมือนกันแหละมั้ง) พิธีจบม.6 ชั้นอื่นจะไม่เกี่ยว แต่ถ้าอยากไปร่วมก็ขอครูได้ แสดงว่าริวเนี่ยเป็นน้องที่ดีเหมือนกันนะเนี่ย? ฮ่าๆๆ! 

มีแต่คนขอบคุณจูริ ที่คอยอยู่ข้างๆน้อง ปกติก็ชอบจูริอยู่แล้ว (หน้ามันได้ใจดี เต่าน้อยของพี่?) ตอนนี้กลายเป็นเทพเจ้าจูริไปแล้ว กร๊ากกก!!!

 

でわ　OVER? << เลียนแบบแฟนที่นี่ ชอบๆ