เจอกันอีกทีก็เกือบวันสิ้นปีและ~ ฮ่าๆ อาทิตย์นี้ยุ่งทั้งอาทิตย์เลย~
วันที่ 24 ไปเที่ยวแถวบ้านเก่ากับแจ๊ส ไประลึกความหลังกัน ฮ่าๆ อ๊ะ อ๊ะ แต่ไม่ได้ไปเยี่ยมป้านะ เหอๆ - - เดินหนีกันจ้าละหวั่นเลย ฮ่าๆๆ! ยิ่งตอนเดินผ่านบ้านนะ แบบเอาฮู้ดหมวกที่ติดกับเสื้อโค้ดขึ้นมาปิดหน้าแล้ววิ่งหนีกันเลยอ่ะ ฮามาก กร๊ากกกกก
และนี่ก็เป็นรูป~~
ทำไมหน้าบานจัง TT นี่คือทางเดินกลับบ้านที่แสนโหยหา? ความทรงจำตอนกลับบ้านอันขมขื่น กร๊ากกก
นี่คือที่กั้นเวลาก่อสร้างหน้าบ้าน ที่อาทิตย์แรกๆจะมานั่งรอกันอยู่ตรงนี้เพราะไม่อยากเข้าบ้าน นึกแล้วก็ขำกันอย่างแรง ทำกันไปได้ กร๊ากกกกกก
มุมมองจากม้านั่งอันทรงเกียรติ? นั่งมองบ้านไม่อยากเข้า ฮ่าๆๆๆ
หลังนี้แหละบ้านเก่าเค้าล่ะ!!!!!!!!!!!!!! แตกต่างกับบ้านนี้โดยสิ้นเชิง กร๊ากกก -.- แต่ก็คิดถึงนะอยากกลับไปอีก คือไม่ได้ชอบนะ แต่แบบคนมันอยู่มาได้พักนึงมันก็ผูกพันอ่ะเนอะ เหอๆ TT
ไคลแมกซ์วันนั้นคือต้องไปซื้อ ไอติมในซุปเปอร์แล้วเดินกิน!!!!!!!! เกรียนกันมาก กร๊ากกกกกกกก ขอบอกว่าอร่อยมากกกกกก ไม่ได้กินนานมากๆเลย T^T!
วันนั้นไปเดินเล่นย่านช็อปปิ้งแถวบ้านเก่ามา แบบรู้สึกโหยหามากอ่ะ แค่สองเดือนเอง ฮ่าๆๆๆๆ! ได้คุยอะไรกันหลายอย่างเลยด้วย～ แชร์กันว่าต่างคนต่างไปเจออะไรบ้าง รู้สีกดีจัง～ แต่ว่านะ มีพบก็ต้องมีจาก... แต่ไว้ยังไงเราก็เจอกันได้เรื่อยๆอยู่แล้ว \^o^/!!!!
.
.
.
วันนี้อาจจะเขียนบล็อกมึนๆนะ ฮ่าๆๆๆ
.
.
ทีนี้ตอนค่ำก็มีนัดกับมีมี่แล้วก็มาจังในเมือง ไปดูงานอิลูมิเนชั่นกัน～ เป็นพวกงานจัดไฟน่ะ เห็นว่าจริงๆโกเบเป็นที่แรกในประเทศที่มีล่ะ！ แต่ไม่ได้ไป ไปไม่ทัน ฮ่าๆๆๆ！เราเลยมาดูโอซาก้าบ้านเราแทน ＝ｗ＝ แต่เข้าใจฟีลป่ะ คริสมาสต์อีฟอ่ะ - -! เป็นอะไรที่หงุดหงิดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!! ปกติพวกแฟนกันก็เยอะอยู่แล้ว นี่เยอะกว่าเดิมมมมมมมม นับไม่หวั่นไม่ไหว อ๊ากกกกก (ไปนับอีก) T.T!! ตอนนั้นเป็นไรแบบ เดินไปเพ้อไป อย่าให้กุมีมั่งนะเออ ToT!!!!
.
.
.
ถ่ายมา =.= เซ็งโซ้ยยย!!! อยากเดินไปผ่ากลาง ToT!!! ว่าแต่ทำไมถ่ยมาติดคนแค่ 4 คน - - จริงๆตรงนั้นคนเยอะมากกกกก ปกติก็เยอะอยู่แล้ว ฟีลชิบุย่าที่เคยเห็นในรูปอ่ะ - - อาจจะน้อยกว่าซักครึ่งเพราะตรงนั้นแคบ แต่ก็นะ ทำไมติดมาแค่นี้หว่า ช่างเหอะ ฮ่าๆๆๆ อ้อแล้วคิดดูนะ ที่ว่าเยอะน่ะ 70 เปอร์เซ็นเป็นพวกแฟนกันล่ะ หมั่นไส้โว้ยยยยยยยยยย!!!
หลังจากยืนหงุดหงิดอยู่ซักพักก็นั่งรถไฟใต้ดินต่อไปงานจัดไฟ จริงๆก็เดินได้แหละใกล้ แต่หนาว ฮ่าๆๆๆๆ นั่นไงๆ จริงๆก็ไม่มีไรนี่หว่า นึกว่าจะอลังการกว่านี้ - -
อันนี้รู้สึกจะหน้าที่ทำการผู้ว่ามั้ง กร๊ากกก เกี่ยวไรน้อ - -
อันนี้สวยมากกกกกกกกก เขาถ่ายหนังย้อนยุคของโอซาก้าบนตึกหรูนี้แหละ เหอๆ มองไม่ค่อยเห็นอ่ะนะ เลยออกมาเห็นแต่สีสวยๆแทน เอาเข้าไป กร๊ากกก สงสารคนทำหนัง =.=
เดินไปนิดจะมีโซนของกิน แถมต้องเรืองแสงด้วยนะ กร๊ากกกกกก (หมายถึงร้านน่ะ) เหอๆๆ น่ากินมากกกกกกกกกก แบบเข้าใจป่ะ หอมๆ ควันฉุนๆ กลางอากาศหนาวๆอ่ะT.T เดินมองน้ำลายเยิ้ม ถึงจะไม่ได้ไดเอตอยู่ก็คงไม่ซื้อหรอก เพราะคนเยอะเกิน - -
ฟีลประมาณนี้ เอาตรงๆไม่ค่อยมีอะไรอ่ะ จริงๆมีอีกนะ อลังๆอีกสามสี่จุด แต่ไม่ได้ถ่ายมา ไม่ได้เดินดูด้วย คนเยอะเกินเลยกลับดีกว่า เหอๆ สุดท้ายก็ไปแวะกินซูชิในซอยแล้วกลับบ้าน (หมดกันคริสมาสต์อีฟอันแสนโรแมนติก กร๊ากกก)
และแล้วสุดท้าย คริสมาสต์อีฟที่ญี่ปุ่นที่แสนใฝ่ฝันก็หมดลงอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย =.=! ช่างเต๊อะ ไว้มีเมื่อไหร่ก็มาได้น่า โฮะๆๆ!!! อีกอย่างเดินคนเดียวนั่งนึกภาพไปเองก็หนุกดีเหมือนกัน กร๊ากก (เขาเรียกว่าน่าสงสารป่ะ? T[]T)
อ้อ ขากลับวันนั้นขี่จักรยานกลับบ้านกับมาจัง นึกว่าจะแข็งตายอยู่กลางทางซะแล้ว ฮ่าๆๆๆ! ว่าแต่เดี๋ยวนี้ขี่จักรยานแล้วชิลขึ้นมากเลย ขี่ตามมาจังทันลิ่วๆ ถึงจะแอบเหนื่อยก็เหอะ แต่ก็ตามทัน >< นึกถึงวันแรกที่ขี่จักรยานทัวร์กับมีมี่ ห่างกันเป็นโยชน์! เหนื่อยอ่ะ ขึ้นเนินด้วยไง แต่เดี๋ยวนี้ตามทันแล้ว เย้!
.
.
.
เดี๋ยวมีวีรกรรมจักรยานเล่าให้ฟังอีก ไม่ต้องห่วง หุหุ =w=b
ทริป นร.ไทย ในคันไซ! 25 ธันวา - 27 ธันวา !!!
สามวันนี้ เพื่อนไทยที่มาพร้อมกัน งามเพื่อนรัก (เรียนที่เกียวโต) และ เอมี่ที่น่ารัก กรั่กๆ (เรียนที่โกเบ) จะมาค้างบ้านเค้าและอะเมซิ่งโอซาก้ากัน!!!
งามมาสามวันเลย แต่เอมี่ตามมาวันที่ 26~ เอมี่ที่ไปงานจับมือเซ็กซี่โซนด้วยกันไง กร๊ากกก (โดนความอิจฉาตบ -.-)
วันแรก วันที่ 25 เราเลยแพลนกันว่า จะพางามขี่จักรยานชมเส้นทางในบ้าน รวมถึงโรงเรียน หุหุ~ และก็พาช็อปปิ้งแถวนี้ ตอนเย็นก็ทำเค้กกัน!!!
มาเล่ากันดีกว่า อยากจะบอกว่า สนุกกันมากๆเลย ><~ แต่นะ เริ่มแรก ความซวยก็ถามหาเล็กๆ? (อีกแล้ว!)
คือเข้าใจป้ะ ตั้งแต่ปิดเทอมมาเนี่ยเหนื่อยตลอดเลยอ่า ToT รวมถึงวันอีฟ ก็ไปข้างนอกมากลับค่ำใช่ม้า เราก็เหนื่อยเป็นธรรมดา แล้วทีนี้เกิดไรขึ้น...ตื่นสาย กร๊ากกกกกกกก!!!!!!
วันนั้นงามบอกว่า จะถึงสถานีที่บ้านเค้าตอน 9.48 นาที แล้วรู้มะ เค้าตื่นกี่โมง...ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก~ 9.38 ครับพี่น้อง! โว้ววววววววว!!! อารมณ์ตอนนั้นแบบ ชิบหายแล้ว!!! ดีนะยังมีสติแปรงฟันก่อน - - แต่ได้ล้างหน้ารึเปล่าจำไม่ได้ จำได้แค่ว่า แต่งตัวเร็วมาก ฮ่าๆๆ!
งามก็ส่งเมล์มาอีกว่าถึงแล้วน้า! ทำนองนี้แบบ ใจหายแว๊บบ! ครั้งที่แล้วที่เจอกันตอนฮัลโลวีนก็สายแบบเนี้ย กร๊ากกก =.= รีบพิมพ์ตอบกลับอย่างรวดเร็วและกระโดดขึ้นจักรยาน...
จำได้ว่าวันนั้นปั่นจักรยานเร็วมากกกกกกกกก!!! รู้สึกเทพขึ้นมาอย่างน่าประหลาด =..= หุหุ แต่นะ พอไปได้ครึ่งทาง ก็ได้ยินเสียงเมล์เข้ามือถืออีก คิดว่าคงงามนั่นแหละ แต่เข้าใจป่ะ ว่าคนมันกำลังลงเนินเขา ขืนล้วงกระเป๋ากางเกง ก็หัวทิ่มอ่ะดิ - -!
เลยปล่อยมันร้องไป แล้วก็ขี่ต่อ ปรู๊ดดดดดดด!!! และก็มาติดไฟแดง เราเลยถือโอกาสนั้น ล้วงกระเป๋ากางเกงอันแน่นเปรี๊ยะ - - และก็พบกับ..ชิบหอง! โทรศัพท์หาย!!! อ๊ากกกกกกก!!! แต่ว่าเมื่อกี้ได้ยินเสียงนี่หว่า หล่นป่าววะ = =lll แต่ตอนนั้น งามรออยู่ไง บวกกับติดต่อก็ไม่ได้แล้ว เลยคิดว่า ยังไงก็ต้องไปถึงงามให้ได้ก่อน เลยปั่นจักรยานต่อ (ตอนนั้นไม่ค่อยเครียดเลย ไม่รู้ว่าไม่ได้แคร์โทรศัพท์ หรือว่า มัวแต่รีบก็ไม่รู้ ฮ่าๆๆ)
จริงๆคือเป็นห่วงเพื่อนด้วยแหละ คือ ลืมบอกด้วยไงว่าออกจากสถานีแล้วให้ไปรอตรงไหนไรเงี้ย โทรศัพท์ก็หล่นไปไหนแล้วไม่รู้ เลยคิดว่าไปถึงให้เร็วที่สุดก่อนคงจะดีกว่า เลยรีบไป
ดีนะ งามรออยู่ในสถานีไม่ได้ออกมาข้างนอก (พอดีมีห้างตรงสถานีด้วยไง) เหอๆ ถึงแล้วก็แบบใช้เวลาหลายวิกว่าจะพูดได้ กร๊ากกก เหนื่อยมากกกก =.=! หัวก็ฟูไม่ได้หวีอ่ะ แถมรีบปั่นจักรยานอีก ฮ่าๆๆๆๆ!!! งามก็ขำใหญ่ แล้วสุดท้ายได้สติก็เริ่มสัมภาษณ์?
.
.
"งาม เมื่อกี้แกส่งเมล์เข้ามือถือเค้าป่ะ ตอนที่เค้าส่งไปว่ากำลังจะไปอ่ะ"
"อ๋อ เออๆส่งๆนี่ไง"
กระเทิบไปดูมือถือ ชัดเลย กุยังไม่ได้อ่าน กร๊ากก!
"เออหรอ ว่าและ แต่โทรศัพท์แม่งหล่นไปไหนไม่รู้ว่ะแก กร๊ากกกก!"
=[]=! << หน้างาม
=w=;; << หน้าเค้า กร๊ากกกกก
"เฮ้ย! แล้วทำไงอ่ะ!"
"ฮะๆไม่รู้ดิ ลืมไว้ที่บ้านมั้ง แต่ไม่รู้ดิ จำได้ว่าได้ยินเสียงเมล์ตอนระหว่างทาง ยืมมือถือหน่อยดิ จะโทรถามมาจัง" ทำหน้าไม่ทุกข์ร้อนอย่างแรง กรั่กๆ
และเราก็โทร ซึ่งคำตอบก็ตามนั้นอยู่แล้วว่ามันไม่มี กร๊ากก ชัดเลย!
เลยว่าจะเดินย้อนกลับทางเก่า แล้วบอกให้งามนั่งรถบัสไป เพราะว่ามันมีของ แต่สุดท้ายเปลืองตัง เราเลยเดินกลับด้วยกัน ฮ่าๆๆๆ!
และเราก็เจอตามคาด!!! อยู่ในสภาพเดิมเป๊ะๆ! ฝากระจาย กร๊ากกกกกกกก กลางทางเลย~ แต่โชคดีไม่มีคนผ่านมันเลยกระจายอยู่อย่างงั้นแหละ แบบ ฮามากๆอ่ะ
สุดท้ายไอที่หล่นก็คือ ก่อนถึงไฟแดงที่จะควานหามือถือนิดเดียวเอง เหอๆ ฮาดี อิอิ
และเราก็เดินต่อไปกันเรื่อยๆจนถึงบ้าน~~
หลังจากพักเหนื่อย และหาไรกินเสร็จ เราก็ออกจากบ้านกันตอนเที่ยง~~ โดนจักรยาน กร๊ากกกกกก! นั่นแหละ ของจริง
พูดไปก็สงสารงามอ่ะ ฮ่าๆๆ =.= มันเข็ดเลยบอกว่า ไม่อยากขี่แล้ว กร๊ากกกกก คิดดูเหนื่อยจนไปถึงวันสุดท้ายที่กลับเลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ!!! =w= แต่ตอนนำทางก็รู้สึกได้เลยว่า เออ กุนี่ เริ่มชินแล้วจริงๆ คิดแล้วก็ภูมิใจขึ้นมาเล็กๆ ฮ่าๆๆ แต่ก็ยังเหนื่อยอยู่ดี =.=
แต่แบบนึกกลับไปตอนขี่แรก งามก็ยังอึดกว่าเรา ตอนเราเนี่ย ตายตั้งแต่ด่านแรกและ ฮ่าๆ!!! หลังจากไปช็อปปิ้งกันเสร็จ เราก็กลับบ้านกัน~
ตอนนั้นไปซื้อทาโกะยากินั่งกินแถวๆสวนใกล้บ้าน~~ แถวนั้นมันจะมีซุปเปอร์มาเก็ทแล้วก็มีร้านเล็กๆ รวมถึงต้นคริสมาสต์ด้วยไง~ เราก็นั่งโม้กันไปเรื่อยๆกินไปด้วย
นึกๆไปโคตรบ้าอ่ะ หนาวจะตายนั่งโม้กันได้กลางลมตั้งชั่วโมงกว่า กร๊ากกก! คือมันจะมืดด้วยแล้วไง แล้วไหนๆก็วันคริสมาสต์เลยรอให้เขาเปิดไฟต้นคริสมาสต์แล้วถ่ายรูปกัน บ้าป้ะล่ะ ฮ่าๆๆๆ!!!
เรื่องที่โม้ก็ไม่ใช่อะไรหรอก เล่าให้มันฟังเรื่องที่แต่งฟิคเรื่อง Destiny of love อ่ะ มีใครเคยอ่านมั่ง กร๊ากกก มันชอบใจใหญ่เลย ฮามากกก กร๊าก
คือเรื่องนี้อ่ะ หลายคนอาจจะไม่รู้ ว่ามันไม่ได้แค่น้ำเน่าและก็ฮา - - แต่มันมีเบื้องหลัง~ เบื้องหลังที่ว่าก็คือ จริงๆไอเรื่องเนี้ย ที่แต่งเพราะว่านึก ตอนจบออกได้ขึ้นมา เลยอยากแต่ง ก็แค่นั้นแหละ...! กร๊ากกกกกกกกกก!!! คือเข้าใจป้ะ! แต่งมา 25 ตอนเพื่อที่จะได้แต่งตอนจบที่คิดเอาไว้ บ้าป้ะ!!!
แล้วแบบ ฮามาก กร๊ากกกกก นึกแล้วก็แบบ เรานี่บ้าจริงๆ ฮ่าๆๆ!!! ดังนั้น ไอตอนเนื้อเรื่องทั้งหมดที่ก่อนจะถึงตอนจบนั่นน่ะ มั่วล้วนๆเลยนะ กร๊ากกกกกกกกกกกก (ในที่สุดความจริงก็เปิดเผย ฮ่าๆ!!) นึกแล้วก็ฮาจริงๆอ่ะ แบบ ออกมั่วไปทั่ว คนรักจากชาติที่แล้วมาเอาคืน สวนสนุกหรรษา ไหนจะวิ่งหนีวิ่งตามหากันข้ามคืนอีก พูดแล้วก็แบบ มั่วไปได้กรุ - -
แต่แล้วมันก็จบด้วยดี แถมเรตติ้งสูงเกินคาด =w=b เขาเรียกว่า มิราเคิลสินะ กร๊ากกกกกกกกกกก!!!
นั่นแหละ โม้ได้เป็นชั่วโมง สุดท้ายไฟก็เปิดพอดี~ (โม้ไปหยิบขนมใส่ปากไป - -) ก่อนที่จะแข็งตายกันไปมากกว่านี้ เลยรีบวิ่งไปถ่ายรูปกันทันทีที่ไฟเปิด เหอๆ~~~
จริงๆมันก็ต้นแค่นี้แหละวะ กร๊ากกกก แต่อย่างน้อยก็ได้ถ่ายกับต้นคริสมาสต์นะเออ =3=~~ หลังจากถ่ายเสร็จรูปสุดท้ายเราก็รีบวิ่งไปขึ้นรถ(จักรยาน) กันทันที เพราะหนาวจนทนไม่ไหวแล้ว กร๊ากกกกกกก!!!!
พอถึงบ้านเป็นอะไรที่สวรรค์มาก อุ่น~~~ หุหุ แล้วเราก็หาไรกินกันเย้!! จริงๆมีมี่ทำเตรียมไว้ให้แล้วล่ะ ฮ่าๆ~ เอ๊ย ไม่ใช่สิ มาจังทำเกี๊ยวซ่าเลี้ยงล่ะ~ เพราะเค้าบอกให้ทำเค้าชอบ ฮ่าๆ! มาจังทำอร่อยมากๆเลยล่ะ ><! วันแรกที่เค้ามา มาจังก็ทำให้กิน แต่เค้าว่าครั้งแรกอร่อยกว่า (นั่น)
บรรยากาศปาร์ตี้ เกี๊ยวซ่า ฮ่าๆ~! งามประทับใจมาจังมาก เพราะปกติ ผู้ชายญี่ปุ่น..ขอโทษนะ ทำห่าไรไม่เป็นเลย!!! แม้แต่น้ำชาวางอยู่ตรงหน้าก็เทเองไม่เป็น ต้องรอให้คนมาเทให้บร๊ะเจ้า!!! ขออย่าให้เรียวจังเป็นแบบนั้นเลยนะ TT แต่มาจังของเรากลับกัน ทำให้ทุกอย่างเลยล่ะ กร๊ากกก
หลังจากกินเสร็จเราก็จะทำเค้กกัน~ แต่เนื่องจากซื้อผงสังขยามา รวมทั้งไดเอตอยู่ เลยไม่ได้เค้กสวยๆตามที่คิดกันเท่าไหร่ แต่มันก็อร่อยนะ กร๊ากกกก
ตวงแป้ง~~ แน่นอนว่านม ใช้นมไขมันต่ำ! และไม่ใส่เนย!
ตอนปั่นเป็นไรที่เมื่อยมาก ง่วงด้วย น้ำลายเกือบยืดลงเค้ก (ทุเรศ)
สลับกันทำมั่ง~~
ดูแล้ว หัวจะทิ่มแป้งเค้ก ฮ่าๆๆๆ!
น้องงามโชว์ผลงาน~~
หลังจากรอซักพัก (ด้วยกัน ไปนั่งทาเล็บกันมา ฮ่าๆๆ!) เราก็ได้เค้กออกมาอย่างสวยงาม!!! สามแล้วที่งามทำ~ (ยังจะเล่น)
สีเล็บมีมี่น่ากลัวมาก กร๊ากกกกก
ทาสังขยา~~ อร่อยดีนะ กร๊ากกก
แต่พอดีซื้อสตรอเบอรรี่มา เสียดาย เลยเอามาแปะด้วย งานเข้าเลยทีนี้ - -
มีมี่เรียงไป เค้ากับงามก็กลืนน้ำลายกันไป (ไม่ใช่อะไรนะ รู้ว่ามันไม่เข้ากันแน่ๆเลยยืนทำใจ กร๊าก)
หน้าตาออกเป็นเช่นนี้!!! เค้าตัดล่ะ กร๊ากกกกกก แบบเหมือนจะดูดีนะ แต่แบบ สตรอเบอรรี่มันไม่อร่อยจริงๆ T.T!! แถมเค้กที่ทำยังเป็นเค้กกล้วยหอมอีกนะ เอาเข้าไป~ กร๊ากกกกกกกกกก!!!!
เบื้องหลังจากถ่ายทำ~~?
เวอร์ชั่นคนฮา~~~
เวอร์ชั่นคนน่ารักดูดี~~~ =3= หมั่นไส้ (เดี๋ยวโดนเคลียหลังบล็อกแหง กรั่กๆๆๆ ไม่รับโทรศัพท์ =3=~)
ก่อนปาร์ตี้คริสมาสต์ (รึเปล่าฟระ) เล็กๆจะจบลง เราก็มีอะไรฮาๆมาให้ดู กร๊ากกกกก เฮ้อ แต่จะว่าไป คริสมาสต์ผ่านไปแล้วโดยไม่ได้ทำอะไรเนี่ย เหงาจัง T.T~~ ช่างเต๊อะ!
ระหว่างรอเค้กกัน กับ ตอนรอก่อนกินข้าว ให้งามทำเล็บให้หลังจากที่ไม่ได้ทำนานนนน~~ สวยมากเลย~~~~
นิ้วอ้วนมากกก กร๊ากกกกกกกกก แลดูนิ้วเหี่ยวด้วย =.= (ตกลงจะโชว์เล็บหรืออะไร กร๊ากกกกกก)
ต่อไปก่อนส่งท้ายวัน ระหว่างนั้น เค้า งาม แล้วก็มีมี่ รวมหัวกันแกล้งมาจัง มันเลยออกมาเป็นเช่นนี้!
สีม่วงซะด้วย กร๊ากกกกกก~~!! ท่าปลอกส้มสาวมากอ่ะ ฮ่าๆๆๆ!
คนโดนแกล้งแฮปปี้ คนแกล้งก็แฮปปี้~~~ ฮา~~
วันที่ 26 เมื่อเราจัดการตัวเองกันเสร็จ ก็ออกไปอุเมดะกัน เพราะนัดเอมี่ที่นั่น~ อ้อ อยากจะโม้ ว่างามันตื่นยากจริงๆ - - ตามที่เจ้าตัวบอกไว้เป๊ะ กร๊ากกกกกกก!!!
ต่อๆ อิอิ เมื่อเราเจอกันแล้วเอาของไปใส่ล็อกเกอร์ เราก็เริ่มการเดินทางไปนัมบะกันซักที!!! แน่นอน ว่าเดินไป เพราะไม่มีตังค์ กร๊ากกก!!!
เริ่มโดยการโชว์อะเมซิ่งเล็กน้อยด้วยการซิกแซกรอบอุเมะดะ ตัวเมืองโอซาก้า แล้วจึงมุ่งหน้าสู่ Mido-suji ถนนเส้นหลัก นำเราสู่นัมบะ~~
ถ่ายป้ายมาด้วย กร๊ากกก จริงๆน่าจะถ่ายไปหลายรอบแล้วนะ เพราะเดินบ่อย ฮ่าๆๆ แหงดิ เราสาวโอซาก้า กร๊ากกก =w=b
ฮาอันนี้มากก!! รูปนี้มีที่มา~~~ คือ เอมี่ชอบเดินเข้าไปในร้านขายขนมตลอดระหว่างทางงามเลยต้องจับมือเอาไว้ ก่อนที่จะกินเยอะเกินไปซะก่อน -.- มันฮามากอ่ะ เหมือนผู้ปกครองเลย กร๊ากกก!
ว่าแล้วก็โชว์หน้าบานๆ (ของเราคนเดียว) ซะหน่อย =.= อ้วนขึ้นมากอ่ะ เซ็ง T^T!!!
เห็นอุณภูมิมะ 7 องศาล่ะ~ ดูเหมือนไม่หนาวนะ (มั้ง) แต่ก็หนาววว T^T!!!
ต่อไปเป็นเวอร์ชั่นใหม่ของบล็อกเรา!!! จะลงวิดิโอกันล่ะ กร๊ากกก~~ อ้ออย่าตกใจความอ้วนนะ - - แต่นะ บางทีเค้าก็ไม่ได้อ้วนขนาดในวิดิโอนะ ToT!!! แค่หน้าบาน เฉยๆ T.T
เป็นไงมั้ง~~ ไงมันไม่มีไรเลยใช่ป่ะ กร๊ากกกก! ฮาดี ฮ่าๆๆ~~~ อ้อ ใส่เสื้อแบบเค้าใส่อ่ะ ใครใส่ก็พองนะเออ (ยังแก้ตัวไม่เลิก กร๊ากกกก) =3=~~
หลังจากเดินไปได้ซักพัก เราก็ไปเจอร้าน Kit Kat!!! พึ่งเคยเห็น อ๊ากกกกก!!! มันถูกบร๊ะเจ้ามากกกกก!! เอมี่ไม่รอช้าเข้าไปทันที กร๊ากกก! และเราก็เข้าไปกันหมด ซื้อกันเต็มเชียว กร๊ากกก แต่เค้าซื้อเซมเบ้เล็กๆมากินเท่านั้นเอง T__T อดทนๆ!!!
เห็นมั๊ยว่าราคามันช็อกโลกแค่ไหน TT!! แงงง ช็อกโกแลตของหนู ToT!!!!
หลังจากหมดตังกันไปคนละพันกว่าเยน (ยกเว้นเค้านะ) ว่าแต่ถึงป่าวหว่า เอมี่น่าจะถึง ฮ่าๆๆ! อ้อซื้อ ยูมะส่ายก้นมากินด้วยล่ะ กร๊ากกกก!!!
.
.
.
และแล้วเราก็มาถึง Shisaibashi ซักที!!! ย่านนี้น่ะ จะเริ่มจาก Shinsaibashi - America mura - Namba น่ะ จำไว้นะ ตอนมาเที่ยวจะได้อะเมซิ่งถูก กร๊ากกก! แต่อะเมริกามุระ นักท่องเที่ยวไม่ค่อยไป ยังไงก็ มาเที่ยว เค้าจะพาเที่ยวเอง กร๊ากก!!
คนแลดูน้อย แต่มันเยอะมากกกกกกกกกกกกกกก ทำไมกล้องนี้ถ่ายคนไม่ค่อยติดฟระ กร๊ากกกก
อันนี้ถ่ายมาเพราะเห็นภาษาไทย ฮ่าๆๆ!
แล้วก็มาถึงรอยต่อระหว่าง ชินไซบาชิ และ นัมบะ! ขั้นกลางด้วย แม่น้ำ นานิวะ และ ถนน Tondonburi ที่โด่งดัง และ อะเมซิ่ง!!! เป็นที่ตั้งของคุณกูลิโกะผู้โด่งดังอีกด้วยย!
อ้อ จากนี้ไปจะมีวิดิโออีกล่ะ กร๊ากกก~~~
ไร้สาระเนอะ วิดิโอ =.=~~ เอ้อ ถ้าจะถ่ายกับคุณกูลิโกะน่ะ ยังไงก็ต้องยกขาให้ถูกข้างด้วยนะ กร๊ากก!
ถนนสายอะเมซิ่งของเค้า~~ กรั่กๆๆ ดังมากกก เจอคนไทยบ่อยมาก ฮ่าๆๆๆๆ อยากจะบอก บรรยากาศแบบนี้มีแค่โอซาก้า!!! รอบๆจะมีแต่ทาโกะยากิ ขอบอก ฮ่าๆๆๆ
เดินกันจนเหนื่อยเลยหาราเมนกินกัน~~ ตอนแรกเข้ามาก็อุ่นๆดีหรอก เดินวนรอบจนถึงที่นั่ง ดันกลายเป็นที่นั่งติดประตูทางออก หนาวชิบ!!!
หวานน้ำผักมากกก~~ เหมือนจะสุขภาพ แต่ไม่เลย น้ำมันหมูเยอะโคตร TT!
ถ่ายมาเฉยๆ แบรนโปรด กร๊ากกกกก กระเป๋าตังนั่นแหละ ยี่ห้อเดียวกับที่ซื้อที่ฮาราจูกุเมื่อสามปีที่แล้ว ปีนี้ก็ได้ซื้ออีก หลังจากหน้าด้านใช้มาจนเยิน กร๊ากกกก
ก่อนกลับแวะถ่ายพุริ แล้วก็มีเกมส์ตีกลองที่โด่งดังมีเพลง Yokuasobi ของ NYC ด้วย!!! เอมี่เลยเล่นซะเลย เอาซะนาน กร๊ากกก ส่วนรูปพี่ชายคนนี้ ดูท่าทางแกจะเป็นเซียน แกเทพมาก ฮ่าๆๆๆๆ!!!
นี่เป็นพุริที่ถ่ายกัน~~ สนุกดี ><~~
และแล้วก็ถึงเวลากลับบ้าน~ ไปกินข้าว ฮ่าๆๆๆ!!! อ้อ ก่อนกลับเดินย้อนพาเอมี่ไปเสียตังค์ที่ Johnny's shop มา หมดไปพอสมควรเลย โดนยุ กร๊ากกก! ไปก่อนร้านปิดครึ่งชั่วโมง ไฮโซมาก =.=
ถ่ายรูปเป็นที่ระลึก บวกกับ โชว์หลักฐานการเสียเงินให้ผู้ชาย กร๊ากกก!!!
ส่วนอันนี้เค้าไปสอยมาล่ะ =////= ทนไม่ได้ อยากได้จริงๆ ฟูม๊าาา!! แบบ นะ ตอนเข้าไปร้านลืมตัวอ่ะ วิ่งไปดูเซ็กซี่โซน ลืมดูจัมพ์ =.=llll กร๊ากกก แถมยังซื้อมาอีกนะ กร๊ากกกก ฟูม๊าาาาา!!!!!!
รู้สึกผิดเล็กน้อยถึงปานกลาง ก็เชยชมฟูมะต่อ =.= กร๊ากกก และเราก็นั่งรถกลับบ้านกัน~~ แอบผจญภัยนิดๆ เพราะขึ้นรถบัสไม่ตรงสาย ดีนะ มันก็ไปจอดหน้าบ้านเหมือนกัน โคตรตื่นเต้น กร๊ากกก!!!
พอถึงบ้าน มีมี่ก็เตรียมแฮมเบอร์เกอร์ไก่ให้กิน~~ แล้วเราก็ไปช่วยมีมี่ย่างทีหลัง เหอๆๆ มีมี่ทำอร่อยมากกก ><! แน่นอนว่าใช้ไม่เพราะไม่อ้วนเท่าหมู บวกทั้ง ใช้น้ำมันมะกอก ฮ่าๆๆ!!!
น่ากินใช่ม้า~~ เห็นแล้วก็หิว อยากกินอีก TwT อ๊ะ ตอนพิมพ์ตอนนี้เหมือนเดจาวู กร๊ากกกก!
เมนูวันนั้น ต้มยำกุ้ง เบอร์เกอร์ไก่ บล็อกโคลี่กับฟังทองต้ม~~ อร่อยย~ ฟังดูขัดๆนะแต่เค้าชอบอ่ะ กร๊ากกกกกก!!!
และนี่แหละ ฮา!! เปิดการ์ตูนเน็ตเวิร์คอยู่ไง~~ แล้วเค้ากับงามชอบดู Tom and Jerry เอมี่มันไม่ชอบมันบอกมันชอบ Ben 10 กร๊ากกก!!!!! แค่นั้นไม่พอ เอมี่บอกว่า "เค้าร้องเพลงได้ด้วยนะ!" นั่นแหละฮาเลย ไปดูกันว่าร้องได้จริงป่าว กร๊ากกก!!!
เจ๋งมากเอมี่!!!!!!!! สมเป็นเอมี่!!!! ฮ่าๆๆๆ!! >o<!!!!
จากนั้นเราก็ไปนั่งดูการ์ตูนกันหน้าทีวี (กร๊ากกก) ส่วนเอมี่~ ด้วยความที่มาจังกับมีมี่ตอนแรกได้ยินแค่เสียงนึกว่า เอมี่เป็นเด็ก (ฮาาาาาาาา) มีมี่เลยเอาของเล่นหลานมาให้เล่น แบบว่า ตลกกมากอ่ะ กร๊ากกกก!!!!
อ้อ ลืมบอกไป ตอนแรกมาจังบอกว่า ตอนกลับมาถึงบ้านได้ยินเสียงเอมี่ นึกว่าเค้าพาเด็กที่ไหนมานอนบ้านล่ะ กร๊ากกกกกก! พอเห็นเป็นเอมี่ แล้วได้คุยกัน ก็มาถามเค้าว่า "นี่ ปกติเขาพูดแบบนี้จริงๆหรอ? แม้แต่ภาษาไทยด้วยหรอ? จริงอ้ะ!?"
กร๊ากกกกกกกกกกกก!!! ก็นะ ก็เอมี่ของเราน่ารักนี่นาา ฮี่ๆๆ ^M^!!
น่ารักมั๊ย~ หนูน้อยเอมี่~ ฮ่าๆๆ!!! มีมี่ก็ฮาเกิ๊นนน เอามาได้ =.=
ระหว่างนั้น เค้ากับงามก็ถ่ายรูปเล่นกัน~~~ สองคนข้างหลังก็ยังคงคร่ำเคร่งกับวิธีเล่นของเล่นอยู่ =.=
เหมือนแม่ลูกเลยแฮะรูปนี้ อบอุ่นๆ ฮ่าๆๆ!!!
ถ่ายรูปรวม~~ โดนว่าอ่า ว่าเอารูปฟูมะขึ้นมาทำไม T3T~~~ ผู้ชายหนู!!!!
พอขึ้นห้อง กว่าจะทยอยอาบน้ำกันเสร็จก็เกือบเที่ยงคืน ฮ่าๆๆ เพราะโดนมาจัง กับ มีมี่แย่งตัดหน้าไปสองรอบ คึคึๆ ดีนะ เราอาบคนแรก ฮ่าๆๆ~~
และเอมี่ก็เปิดเบนเทนอีกแล้ว!!!! ถ่ายมาให้ดูด้วย กร๊ากกกกกก ขอบอกไว้ก่อนว่ามันฮาและไร้สาระมาก กร๊ากกก!!!
พูดแล้วก็ยังแค้นไม่หาย กร๊ากกก!!!!!
เค้าเอานิตยสารมากางเต็มเตียง ชั่วโมงการดูผู้ชายก็เริ่มขึ้น กร๊ากก!!! เปิดหน้า NYC ซะด้วย ปิดเดี๋ยวนี้นะ!!!
รูปนี้ฮาไม่ไหวแล้ว กร๊ากกก!!! เอมี่กับงามซื้อถุงเท้าแบบที่ใส่ลดขาตอนนอนมาไง แล้วเขาก็ลงกัน มันฮาตรงที่ว่าท่าใส่เอมี่นี่แหละ กร๊ากกกกกกกกก!!! แล้วมันแบบขาใหญ่ไง ตรงโคนขาถุงเท้ามันเลยปลิ้นกลับ ฮามากกกกกกกกก!!!!! เอมี่มันก็พูดอยู่นั่นแหละว่าปลิ้นๆ! ตอนนอนก็พูด กร๊ากกกกกกกกก!!!!
เป็นคนถ่ายรูปไม่ขึ้นแล้วเซ็งเนอะ T.T ถ่ายรูปที่ระลึก~จริงๆ เอมี่นอนข้างล่างนะ เค้านอนกับงามสองคนบนเตียง แต่เอมี่มันดันขึ้นมา แบบโคตรรร ฮา!!! งามโดนดันติดกำแพง เค้าโดนดันตกเตียง กร๊ากกก!! กว่าจะเตะมันลงไปข้างล่างได้เกือบตาย ฮ่าๆๆ!!!
พอดีคืนนั้น เอมี่ซือตุ๊กตาแมวให้เป็นของขวัญสองคนนั้นไง (แพงซะด้วย) เอมี่มันเลยตั้งชื่อว่า เคนโตะ - - แล้วแมวตัวนั้นก็กลายเป็นชู้มันไปซะงั้น (น่าสงสารมาก)
กว่าจะนอนได้พูดสลับไปมาอยู่สองประโยคว่า "เค้าจะนอนกับชู้เค้า~" กับ "ถุงเท้ามันปลิ้นอ้ะ!"
กร๊ากกกกกกก ตีสองได้นอน อาเมน....
วันที่ 27 เมื่อตะกายกันลงมาจากห้องนอนได้~ ตอนเช้าเพื่อนของมีมี่ที่อิตาลี ส่งเค้กอิตาลีก้อนโตมาสองก้อน! หน้าตาตอนตัดแล้วเป็นเช่นนี้
ดูไม่น่ากินอย่างแรง แต่ก็ดูน่ากิน กร๊ากก มันไหม้ด้วยอ่ะ เหอๆ คือแบบเค้กยุโรป แข็งๆไม่ค่อยหวานที่เก็บได้เป็นปีๆอ่ะ นึกดูละกัน =.=
จากนั้นเราก็เอ่ยอำลา และกลับไปเที่ยวอุเมดะกันต่อ!!! เพราะว่าพวกนั้นต้องนั่งรถกลับจากอุเมดะไง หุหุ เราเลยไปเที่ยวเล่นแถวนั้นกันก่อน~ และก็ตกลงปลงใจกันว่า จะกินทาโกยากิเป็นข้าวกลางวัน! แต่แม่ง ปกติมีเยอะแยะ พอจะกินจริงๆหาไม่เจอ =..= เดินวนกันไปรอบนึง สรุปเดินกลับไปที่ร้านแรกที่เดินผ่าน ฮ่าๆๆ!
พี่ชายทำทาโกะได้อย่างเมพมากกก!
โชว์หน้าโทรมๆกันอีกรอบ สังเกตุแต่ละคน นอนดึก แถมยังเหนื่อยอีก เฮ้อ กร๊ากก
น่ากินใช่ป้ะ!!! อร่อยสมเป็นร้านดังย่านนี้จริงๆ! (ไม่รู้อ่ะเห็นคนต่อแถวเยอะ ฮ่าๆๆ)
โชว์อีกรอบ โดยมีเอมี่บ่นง้องแง้งข้างๆว่า "เค้าอยากกินแล้วนะ!!! " ฮ่าๆๆๆ!!!!
อันนี้พอดี เดินๆไปแล้วเขามีแจกกาแฟ รีบไปรับ ของฟรี กร๊ากกก! เขาบอกว่า ขอบคุณมนุษย์เงินเดือนทุกท่านที่ทำงานอย่างหนักใจปีนี้! (แต่ไอคนไปรับเนี่ย วัยรุ่นเยอะมาก รวมถึงเค้าด้วย ฮ่าๆๆ!)
และแล้วเราก็บ๊ายบายกัน T.T แอบดราม่าเล็กๆเพราะสามวันนี้สนุกมากกก ได้อยู่กับเพื่อนคนไทย ได้กอดเพื่อนแบบรู้สึกดีมากอ่า T^T เค้าเป็นคนชอบกอดเพื่อน แต่มาอยู่นี่ไม่ได้กอดเลย ก็บางทีก็ไปกอดบ้าง แต่ก็ไม่เหมือนกอด พอได้กอดเพื่อนแบบนี้ รู้สึกดีมากเลย T[]T! ดราม่ากันเล็กน้อยและก็บ๊ายบายกัน
มิวายส่งเมล์คุยกันต่อตอนแยกกันแล้ว ฮ่าๆๆๆ!!!
วันที่ 28 - 29 ซ้อมาหาจาก นีกาตะ ก่อนจะไปเที่ยวโตเกียว แล้ว กลับเมืองไทย!!
วันที่ 28 วันนั้นเป็นวันที่แบบ ซวยมากอีกแล้ววว!! ก่อนอื่น ซ้อน่ะจะนั่งรถบัสรอบสี่ทุ่มกว่าจากนีกาตะมา แล้วมาถึงโอซาก้า 7.10!
แต่ทีนี้ ก่อนหน้านั้นไม่ได้ติดต่อกันเลย! รถก็ไม่รู้ว่าลงที่ไหนแน่ชัด แถมไม่รู้ด้วยว่าบริษัทอะไร ToT!!! แบบเครียดมากอ่ะ ซ้อก็ไม่มีโทรศัพท์อีก T.T!!
เริ่มแรกเค้ากับมีมี่ตื่นกัน ตี 5 ครึ่ง ออกจากบ้าน 6 โมง ก็แบบไปถึงนู่นพอดีตอน หกโมงเกือบเจ็ดโมง...เราก็ไปยืนรอที่ๆคิดว่า ใช่...แต่รอไปรอมาจน 7.20 สรุปก็ไม่ใช่!!
ทีนี้ล่ะ เดินหากันรอบเมืองเลย เหนื่อยมากก TOT!!! เดินไปทุกที่ที่เป็นไปได้ ถามทุกคนที่พอจะช่วยได้ แต่ก็สูญเปล่า T^T!
แบบก็ให้เบอร์ซ้อไปนะ แต่แบบไม่ติดต่อมาซักที ยิ่งแบบทำไงดี เป็นห่วงมาก! เครียดอ่ะตอนนั้น เหอๆ ลืมหิวข้าวไปเลย =.= แบบก็คิดว่า หรือว่าโทรศัพท์เรามีปัญหาโทรเข้าไม่ได้เนี่ย! อ๊าก ทำไงดี ToT!!!
คือซ้อก็มีคนรู้จักที่ญี่ปุ่นน่ะนะ เมล์โซลก็ให้ไป ก็หวังว่าคนแถวนั้นจะช่วยไรได้แหละ แต่ก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี TT! จนแบบ ตัดสินใจไปหาร้านอินเตอร์เน็ต ไปเข้าเฟสบุ๊ค ไปเอาแผนที่ลงรถมา! รอบแรก! เดินไปตามทางในแผนที่ แต่สุดท้ายก็ไม่เจอ!! อย่างว่าอ่ะ แบบ มันเลยเวลาไปเกือบสองชั่วโมงแล้ว ไม่มีทางยืนรอริมถนนหรอก หนาวก็หนาว T^T เดินวนตรงนั้นประมาณ 20 นาที เลยตัดสินใจกลับไป ร้านเน็ตอีก ไปเอาเบอร์บริษัทรถมา
แบบเล่าย่อๆนะ คิดดูละกัน ตั้งแต่ เจ็ดโมงครึ่ง ถึง สิบโมงครึ่งอ่ะ จะเดินเยอะแค่ไหน ToT!
ระหว่างกำลังหาข้อมูลโชคดี เพื่อนซ้อส่งเมล์เข้ามา! ตอนนั้นเหมือนแบบเห็นแสงสว่างปลายทางสวรรค์เลยอ่ะ ToT!!! บอกว่าซ้อรออยู่ตรงนี้ๆ แบบรีบไปทันทีอ่ะ T^T!
แต่ตอนแรกหาไม่เจอ! ใจแป้วเลย ทำไงดีๆ! มันเป็นร้านหนังสือไง เลยแบบลองเดินออกมาหน้าร้านเผื่อเดินไปใกล้ๆแถวนี้ หันหลังไปปุ๊บซ้อเดินมาแตะไหล่พอดี อ๊ากกก ToT!!!
กอดเลยอ่ะ! ทั้งโล่งใจ ปลื้มใจ ดีใจ แบบอธิบายไม่ถูกก!!! TT! สรุปคือที่ๆลงอ่ะมันฝั่งตรงข้ามกับแผนที่เลย! แถมยังจดเบอร์เค้าผิดไปเลขนึงอีก อ๊ากก!!! แต่ช่างมันเหอะ! ดีใจแล้ว ToT!!!
.
.
หลังจากนั้นเราก็ไปหาคาเฟ่ต์อุ่นๆนั่งกันแล้วหาไรกินเล็กๆน้อยๆก่อนจะเดินทางไปยัง ปราสาทโอซาก้า! ตอนแรกตามแพลนเดิมก็เสียวๆ เพราะว่า มันเช้ามากจะไปเที่ยวยังไง กว่าจะเจอกันก็สิบโมงกว่าและ พอดีเวลาพอดี เหอๆ =.=
โอซาก้าโจวฮอล! (อีกและๆ) ตอนแรกจะขึ้นไปเซอร์เวย์ซักหน่อย เขากำลังจัดคอนเสิร์ตใครอยู่ไม่รู้เซ็ง เหอๆ ไม่ใช่คอนจัมพ์หรอกนะ เพราะคอนปีใหม่มีวันที่ 6 =w=
ระหว่างทางเราก็เจอริว!!!
มุมนี้สวยมากเลย!!! เมฆเยอะแลดูขลังเนอะ ฮ่าๆๆ
ชอบมุมนี้จัง มองไกลๆก็ดูงั้นๆนะ แต่แบบจริงๆมันใหญ่มากกกกก!
แต่เนื่องจากมันเป็นวันหยุดเลยอดเข้าไปข้างใน (อีกแล้ว) T^T!! เราเลยไปถ่ายกับริวแทน กร๊ากกกก!!! เสื้อพวกเราตัวใหญ่นะ ไม่ใช่เราตัวใหญ่ ToT!!
ถ่ายกับซ้อหน้าตัวแทนอะเมซิ่งแห่งโอซาก้า >o<!!
รวมร่างกับคุณซามูไร กร๊ากกก!
ไอทาโกะยากิ ตัวนี้กวนตรีนมากกกกกกกกก!! ตรงปากมันดูกันได้อ่ะ ฮามากกกกกกก!! กร๊ากกก อยากได้อ้ะ! อยากห้อยกับเรียวจัง >3<!!! (หาอะไรที่มันโรแมนติกกว่านี้หน่อยไม่ได้รึไงฟระ กร๊ากก)
พอจับแยกออกมาก็เป็นฉะนี้~ มันขายเป็นเซ็ทล่ะ ฮ่าๆๆๆ ซักวันจะมีซื้อ เมื่อมีคู่~ =3=
อันนี้ปลาหมึกแผ่น น่ากินมาก ฮ่าๆๆๆ! มันใหญ่มากกกกกกอ่ะ!!! ใหญ่จริงๆ ถ้าเป็นเงินจริงๆก็ดีน่ะสิ ฮ่าๆ!
ถ่ายพวกของฝากมา ทุกอย่างเป็นทาโกะยากิ! (แหงดิ โอซาก้านี่หว่า) แต่แบบ มันแค่รูปแบบนะ จริงๆมันก็เป็นขนมญี่ปุ่นธรรมดาเนี่ยแหละ แต่ทำเป็นรูปทาโกะยากิ ไงล่ะ เท่ห์มะ หุหุ~
ทนแรงยั่วยะของซอร์ฟครีมไม่ไหว กร๊ากกก ว่าแต่ ซอร์ฟอย่างเดียว ก็แย่แล้วนะ ซ้อสั่ง โฟล์ทเลยเรอะ =[]=!
เราก็เอาบ้าง กร๊ากกกก อยากจะบอกว่าตอนกินเสร็จเนี่ยขนลุกเลย หนาวววว T^T!!!
ระหว่างนั่งกินกัน ชุดมีมี่มันมีขนเฟอร์ใช่มะ ฮามากอ่ะ นกแม่งมเกาะแล้วแบบมาอ้อนจะกินด้วย ฮ่าๆๆๆ!! มันเดินรอบตัวเลยอ่ะ กร๊ากกก บางทีก็บินมาที่ซ้อมั่งเพราะเสื้อซ้อก็มีเฟอร์ กร๊ากก! พอพวกเรากินหมดมันก็บินไปเกาะคนอื่นที่มีเฟอร์บ้างแทน ตลกมาก!!!!
ก่อนที่เราจะย้ายตัวเองต่อไปที่อื่น ก็ขอเก็บภาพสวยๆที่เขาถ่ายลงโปสการ์ดมาฝากหน่อยก็แล้วกัน~ พอดีมีลุงใจดีคนนึงแถวๆนั้นพาไปดูมุมที่สวยที่สุดของปราสาทโอซาก้า~ สมเป็นคนโอซาก้าจริงๆใจดี กร๊ากกก!
สวนสกปรกมาก กร๊ากกก แต่ถ้าไม่มองน้ำ มันก็สวยใช่มั๊ยล่ะ~
เมื่อเราบอกลาโอซาก้าโจว และ โอซาก้าโจวฮอลไปแล้ว (กรั่กๆ) เราก็กลับไปที่อุเมดะอีกครั้งเพื่อนั่งรถบัสไปส่วนติดทะเลของโอซาก้า! ใกล้ๆที่ ATC Hall ที่เค้าไปจับมือ Sexy Zone นั่นแหละ (โดนตบ)
พูดถึงทะเล! ก็คงไม่ใช่ที่ไหนนอกจาก พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ! <<(เชื่อมั๊ยว่าเปิดดิกสะกดไม่เป็น ToT! อ๊ากก รับไม่ได้!!! T__T!)
ข้างในเดินนานพอตัวนะ 45 นาที วนไปวนมา เขียนไว้ประมาณ 500 กว่าเมตร!
มีภาษาไทยด้วย เห็นป่าว~ แต่ค่าเข้าแพงมาก T^T! 2000 เยน! ฮือๆๆ! แต่ก็เข้าไปแล้วล่ะ T3T 45 นาที คุ้มมั้ง!
แต่ก่อนจะเสียตังค์เข้าไปดู มีเรื่องจะเล่า~ ตอนนั่งรถบัสมาอ่ะ หลับกันทั้งสามคนเลย! กร๊ากกกกกกกกก!!!! คือเหนื่อยกันมากอ่ะ ซ้อเองก็นั่งรถมาทั้งคืน บวกทั้ง เค้ากับมีมี่ตื่นตีห้าครึ่งแล้วมาเดินตามหากันหลายชั่วโมง หลับสนิทค่ะ กร๊ากกก!
เกรียนกันมากกกกก! จริงๆเค้าไม่คิดจะหลับนะ แต่หลับ กร๊ากกก! จริงๆรู้สึกตัวแล้วนะ น่าจะตอนก่อนถึงซักป้ายสองป้าย แต่แบบไม่ได้ลืมตาไง ฮ่าๆๆ! เลยหลับต่อ จนมาถึงปลายทาง คุณคนขับก็เรียก
"คุณลูกค้าครับถึงป้ายปลายทางแล้วนะครับ คุณครับ จะลงที่ไหนครับ" อย่างเงี้ยอยู่สามสี่รอบ กร๊ากกกก!! ตอนแรกเราก็ว่าพูดกับใครวะ -.- ซักพักเริ่มรู้สึกว่ารถมันหยุดแล้ว และก็เงียบๆเลยลืมตาขึ้นมา ชัดเลย! กร๊ากกกกกกกกกกกกก
ฮาอ่ะ โอ๊ยยย ฮามากกกกกก!!!!!
ตื่นกันหมดเลยทีนี้ ฮ่าๆๆ! ตาสว่าง =w=! พอจ่ายตังลงมาจากรถได้ ก็ได้มาเจอกับ ชิงช้าสวรรค์ที่ใหญ่เป็นอันดับสามของประเทศ! (หรือของโลกฟระจำไม่ได้) โอยยย ใหญ่มากกกก~ นึกถึงตอนไปโยโกฮาม่า น่าจะใหญ่พอๆกัน แต่ไม่แน่ใจที่ไหนใหญ่กว่า แต่เสียวพอกัน หนูกลัวความสูง T^T!
แต่ที่นี่ฮาอย่างนึง บางกระเช้าจะมีตุ๊กตาดิสนีย์ตัวใหญ่ๆนั่งอยู่ด้วย กร๊ากกกกกก!!! มีกระเช้าท์นึงมีพูซัง (หมีพู) นั่งอยู่ด้วยล่ะ! กร๊ากกกกกก ฮา!!!
นี่บรรยากาศ มันใหญ่จริงๆนะ ฮ่าๆๆๆ แต่แบบเมฆเยอะมากก น่ากลัว =.=
แล้วบังเอิญโชคดี มาถึงจังหวะเหมาะมีเพนกวินพาเหรด!!!!!! กรี๊ดดดดดดดด ตื่นเต้นน!!!! *O*!
ยืนรอประมาณ 10 นาที น้องเพนกวินก็เดินออกม๊า~~~!
น่ารักม๊ากกกกกกกกกกก!!! เห็นแล้วอยากอุ้มอ่ะ อร๊ายยยย ><!
เหมือนพี่ไดกิงเลยอ่ะ กร๊ากกก!!!
ทำไมยิ่งดูยิ่งรู้สึกเหมือนพี่ไดกิงยังไงเลยก็ไม่รู้ววววว ><! น่ารัก ฮ่าๆๆๆ!!!
บ๊ายบาย น้องเพนกวิน~ ไว้เจอกันอีกทีข้างในเน้อออ~!
อันนี้เป็นประตูทางเข้าล่ะ~~ ก็นะ เบสิคของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ฮ่าๆๆ~~
อันนี้ตอนขึ้นบันไดเลื่อน พอดีเห็นข้างนอกด้วยไง~ เห็นเรือสีส้มๆนี้ป้ะ~? ไว้จะมานั่ง!! มันจะพาทัวร์แถวรอบอ่าวโอซาก้าแหละ ปลายทางน่าจะเป็น USJ ยูนิเวอร์ซัล สตูดิโอมั้งถ้าจำไม่ผิด หุหุ~
เห็นตัวนาคป่ะ~ น่ารักมากกกกกกกกก ถ่ายยากมากเลยด้วย เร็วโคตรๆ ฮ่าๆ!
แอบเหม็นนิดๆนะ เหอๆ
โพรงถ้ำเล็กๆด้านหลังนั่นน่ะอยู่กับตรึมเลย~ แต่วิ่งออกมาโชว์ตัวแค่สองสามตัว อิอิ
ต่อไปตัวนี้!! มันตัวไรไม่รู้อ่ะ เหมือนหมีกับแมวน้ำ TwT น่ารักมากกกกกก มากที่สุดแล้ว!!! เกิดปีเดียวกับชินจังด้วย กร๊ากก (เกี่ยวเรอะ)
น่ารักม๊ายยยยย!!! มันชอบเล่นน้ำแข็งล่ะ~ มันมีอยู่สองตัว เจอโชคดีตอนโชว์พอดี ฮ่าๆๆ พี่สต๊าฟก็จะโยนน้ำแข็งไปมันก็จะรีบว่ายมาเล่น น่ารักมากกกก!!
ที่กอดอยู่นั้น เรียกพลังโมเอ้มากกกกก!!! เป็นลูกบอลน้ำแข็งอ่ะ แบบ น่าร๊ากกกกกกก!!! กอดแล้วก็กลิ้งไปกลิ้งมาในน้ำ โอยยยยย โมเอ้!!!!
ต่อไปน้องแมวน้ำ~~ ทำไมรู้สึกว่า เราดูเหมือนกันเลยอ่ะ =.=
อันนี้พวกปลาใหญ่ๆอ่ะ เหมือนปลาโบราณยุคไดโนเสาร์เลยอ่ะ =[]=!
ตัวมันใหญ่มากกกกกกกก!!!
นี่ปลาตระกูลเดียวกับปลาช่อนอะเมซอนอะ แต่ดูหัวมันดิ =[]=! เหมือนปะติมากรรมหล่อเหล็กอะไรซักอย่างเลย น่ากลัวอ่ะ =_=
ปลากระเบนตัวนี้มีพิษแหงๆ
ไอตัวนี้น่ารักมากเลยอ้ะ *O*!!! มันชื่อตัวไรนะ อ๊ากกกกก เหมือนเรียวจังเด๊ะเลย!!! (ช่างเปรียบเทียบ = =)
เจอน้องเพนกวินแล้ว!!!
ชอบรูปนี้อ่ะ กร๊ากกกก ตัวนึงยืนเคารพพระเจ้า อีกตัวนึงนอนท่าแบบขี้เกียจมาก =.= ฮา~!
ดูดิ! เหมือนทำท่าเคารพพระอาทิตย์จริงๆนะ =[]=!!! ตัวอื่นๆก็ยืนเรียงกันทำแบบเนี้ย! ว่าแต่ไอตัวที่นอนอยู่เนี่ย ดูเกรียนเหมือนริวริวเลยป้ะ? กร๊ากกกก
ปลาโลมา~ ว่ายเร็วมากอ่ะ สองตัวนี้เหมือนพ่อลูกกันเลย~~ ตัวติดกันตลอดแล้วแบบ ว่ายโฉบไปโฉบมาอยู่สองตัว มีการกระโดดขึ้นไปเอาปากแตะลูกบอลกลางอากาศด้วยนะ~~
มาถึงตรงสัตว์ใหญ่~ ปลากระเบนตัวใหญ่มากก!! เหมือนในการ์ตูนเลยอ่ะ ขี่ได้เลยมั้ง - -
น้องเต่า~~ นี่ก็ตัวอลังการมาก
ปลาหมึกยักษ์!!! ข้างในก็มีนะ เห็นป่าว~ ตอนถ่ายเค้าวิ่งลงไปนั่งถ่ายแล้วก็พูดว่า "ว้ายยย น่าอร่อย!!!" คนที่ยืนดูอยู่ขำกันใหญ่เลยอ่ะ =..= กร๊ากกก ก็มันน่ากินจริงๆนี่ =o=!
ต่อไปปลาอะไรซักอย่าง ชอบโผล่ออกมาตามการ์ตูนสัตว์ทะเล แล้วรับบทเป็นสัตว์ร้าย =.= โคตรขยะแขยงเลยอ่ะ ToT
นี่ปลาไร ทำไมมีขาเหมือนปู =[]=!
เมื่อกี้ว่าใหญ่แล้วนะ นี่ใหญ่กว่าอีก!!!!!! เอาคนไปนอนขี่ได้เลยสามคนอ่ะคิดดู =[]=!!!
ยืนดูไปก็คิดว่า ถ้าเอามากินจะอยู่ได้กี่มื้อฟระเนี่ย =w=~~~
เจอแมวน้ำอีกแล้ว~~ เราเหมือนกันจริงๆนะเนี่ย T.T!
ให้ทายว่านี่คืออะไรเอ่ย~~~?
ปลาหมึก~~~~~! น่ากินมากกกกก *O*!!1
อันนี้ถ่ายมาเพราะไม่รู้ว่าไอปลาตัวนี้มันกำลังจะทำอะไร =.= โคตรตลกอ่ะ ฮ่าๆๆๆ!
ชอบอันนี้มากกก!!! พี่แกทำความสะอาดไง น้องโลมาก็อยากเล่นด้วย เข้าไปอ้อนอยู่นั้นแหละ กร๊ากกก! มีการเอาปากเคาะหัวด้วยนะ ฮ่าๆๆๆ!!!! ตลกมากอ่ะ ยืนไปขำไป ฮ่าๆๆๆ แต่แบบ อยากเข้าไปทำความสะอาดมั่งเลยอ่ะ ฮ่าๆๆๆ
ปูแมงมุม! นี่ก็น่ากินมากอ่ะ อยากกินปู ToT!!! (โดนซ้อทักเลยว่า จะกินอย่างเดียวเลยรึไง!) ก็มันน่ากินนี่นา T.T
ต่อไปเป็นรูปแมงกระพรุนหมดเลยนะ~~ ไม่เคยกินแมงกระพรุนอ่ะ แต่เห็นแล้วอยากกินขึ้นมาเฉยเลย กร๊ากกกก!!!
ไปจับปลากระเบนมาาา!!! ชอบมากกกกกกก ฮ่าๆๆๆ!! นิ่มๆลื่นๆดี >3<!
นี้จับปลาฉลามตัวเล็ก~ มาสากๆเหมือนทรายเลยอ่ะ แต่ชอบ ดูแข็งแรงดี หุหุ~~ แต่เหนือสิ่งอื่นใด แขนเสื้อเปียก แงๆ ToT!!!
สุดท้ายเป็นรูปกุ้ง!!! สวยมากเลยอ่ะ สีส้มนี้สวยมากกกกกก~~ แต่เห็นแล้วนึกถึงข้าวเกรียบกุ้งป้ะ?
หลังจากเดินวนจนคุ้มเงินที่จ่ายไป (รึเปล่า) เราก็ออกมาหาไรกินกันก่อนจะกลับไปอุเมะดะอีกครั้ง~~ ก็ไปเจอร้านๆนึงเข้า!
Thai Curry Aroi! ฮ่าๆๆๆ!!! แบบแปลกใจอ่ะทำไมมี ฮ่าๆๆๆ ถ้าเป็นตามที่ท่องเที่ยวดังๆอย่างในเมืองก็เข้าใจนะ แต่นี่ที่ท่องเที่ยวนอกเมือง อืม...จริงๆก็ในเมืองแหละ ดังด้วย แต่เออนั่นแหละ ปกติมันพวกอาหารฝรั่งไง ทำไมมีอาหารไทย กร๊ากก แต่นะ อาหารไทยอร่อยที่สุดในโลก =w=b!!!
เราเลยมากินอุด้งกันล่ะ~~ อยากกินใช่ม้า~~~ อร่อยมากกก หุหุ เสร็จแล้วเราก็กลับอุเมดะกันล่ะ~~ มีมี่ไปซื้อของเราก็แยกกันไปดูซีดี กร๊ากกก~~
พอดีมีคนฝากซ้อซื้อซีดีพี่จินไง นั่นแหละ ทำให้เราได้รู้ว่า NYC ออกซีดีวันนั้น! ซื้อเลย กร๊ากกกก!!! รายละเอียดทุกคนคงเห็นหมดแล้ว แค่ถ่ายมาเพราะว่ามันเป็นพรหมลิขิตเฉยๆ กร๊ากกก?
กลับมาก็ทำโอโคโนมิยากิกินกัน!!! เจ๋งใช่ป้ะล่ะ~~ พูดถึงโอซาก้าก็ต้อง โอโคโนมิยากิ กับ ทาโกะยากิสิ ถึงจะอะเมซิ่ง!!!!
วิธีทำของโอซาก้าจะแตกต่างกับที่อื่น คือจะใส่ จาไกโมะ หรือ มันฝรั่งญี่ปุ่นไปด้วย~ อร่อยมากกกกก ส่วนเส้นยากิโซบะไม่แน่ใจว่าเฉพาะโอซาก้ารึเปล่า แต่นั่นแหละ อร่อยจริงๆ~~ ตอนไปกินที่ร้านดังที่โตเกียวไม่อร่อยเลย =.=
อยากกินใช่ม้า~! ขอบอกไว้ก่อนว่า ที่มีเครื่องทำโอโคโนมิยากะ กับ เครื่องทำทาโกะยากิที่บ้านน่ะ มีเฉพาะคันไซกับโอซาก้าที่เดียวนะเออ โฮะๆๆ!!!
จะหม่ำแล้วน้า~~!
อันนี้แบบใส่ไข่~~ หุหุ~~ อิ่มแล้ว >o<!!!! ไปอาบน้ำขึ้นบ้านกันดีกว่า~~~
เนื่องจากว่า เจ๊ช่ม Som Okacherry (ใช่ป่าวฟระ) ได้ทำการป้ายสีที่เสื้อมาเป็นสัญลักษณ์ให้เดอะแก๊ง ซ้อเลยนำมันมาให้โซลจากไทยแลนด์!! รอมาสามเดือนกว่าจะได้ กร๊ากกก เราเลยต้องถ่ายรูปกันซักหน่อยเพื่อให้คนทำรู้สึกดี กร๊ากกก
แต่นแต๊นนน!!! คงเห็นกันแล้วสินะ กร๊ากก ลงเฟสไว้ หุหุ บ่งบอกความเป็นเดอะแก๊งมาก~ "โอคาโมริ" กร๊ากกก! ขอบคุณนะค๊า ที่ทำมาให้ จะใส่นอนทุกวันเลย~~ ใส่แล้วอุ่น >3<! ฮ่าๆๆ อุ่นจายยย กรั่กๆ
พอได้ใส่เราเลยรีบเปิดสไกป์แจ้งให้คนทำรู้~ และโชว์ให้เห็นว่าเราใส่แล้ว กร๊ากกกก!! แต่คนทำหายไปไหนไม่รู้ เค้ากับซ้อเลยได้คุยกับอิโนะจังเวอร์ชั่น AKB แทน!!! กร๊ากกกกก!!!
คืนนั้นมีความสุขมากอ่า~~ ไม่ได้เจอซ้อนาน ><! ดีใจ หุหุ แต่แบบนะ แอบดราม่า เพราะอีกวันซ้อจะกลับแล้ว แถมไปโตเกียวแล้วกลับไทยอีก อิจฉา T^T แต่มีสัญญาเดี๋ยวก่อนกลับจะไปโตเกียวกันอีก! หุหุ!!!
เช้าวันต่อมา วันที่ 29 เกือบขึ้นรถบัสหน้าบ้านไม่ทัน กร๊ากกก ต้องตะโกนเรียก ดีนะ เขาจอดรอให้ ToT!! ขอโทษขอโพยใหญ่เลยย~ แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ฮ่าๆๆๆ
ขอบคุณมาจังที่ช่วยวิ่งหอบกระเป๋าขึ้นรถนะค๊าาา หุหุ~~
พอถึงอุเมะดะ เค้าก็แวะไปซื้อของแปปนึงแล้ว ไปนัมบะกัน แต่ซ้อคืนนี้ต้องขึ้นรถที่นัมบะไปโตเกียวด้วย เราเลยต้องไปหาสถานที่กันก่อน แล้วเอาของใส่ล็อกเกอร์~ เป็นไรที่หนักหนามากก แบบมันไกลไง แล้วแบบไม่ค่อยแน่ใจด้วย เหอๆ กว่าจะหาที่กันเจอ ก็ชั่วโมงนึงผ่านไปและ ฮ่าๆๆ~ ว่าแต่ขอบคุณ คุณนายสถานีทุกท่านที่ให้ความร่วมมือในการตอบคำถามนะคะ กร๊ากกกก~~
แต่นะ ตรงที่ขึ้นรถมันไม่มีไรจริงๆ ดีนะว่ามันถูก T^T!!
และเราก็เริ่มการอะเมซิ่งนัมบะกับซ้อ!! โดยมีเป้าหมายไปร้านจอร์นนี่!! (อีกแล้ว~) ฮ่าๆๆๆ!!! แต่ทีนี้ มันบ่ายแล้วไง เราเลยไปหาไรกินกัน จนได้ตกลงกันว่าจะกิน Ikayaki!!! ประเภทเดียวกับ ทาโกะยากิ แล้วก็ โอโคโนมิยากิล่ะ แต่อันนี้มีเฉพาะโอซาก้าที่เดียว!
ร้านนี้อยู่ที่ ถนน Dontonbori สายอะเมซิ่ง กรั่กๆๆๆ อยากกิ๊นนนน ><!! แต่คนเยอะมากเราเลยต้องไปต่อแถว~~~
ถ่ายรูประหว่างรอ~~ ว่าแต่ หน้าโทรมกันมาก โดยเฉพาะเค้า ออกจากบ้านทุกวัน ใกล้ตายและ ฮ่าๆๆๆ!
ป้ายนี้เขียนว่า รายการ Zoom in! ของ Nihon Telebi เคยมาถ่ยด้วยล่ะ~~ เจ๋งมากก ฮ่าๆๆ!
ชอบป้ายนี้มากอ่ะ!! มันเขียนเป็นภาษาคันไซว่า อิกะยากิน่ะ หากินได้แค่ที่โอซาก้าเท่านั้นนะเออ! กร๊ากก ช๊อบบบบ ><!!
ร้านนี้ทั้งร้านเป็นคุณตาคุณยายกันหมดเลย เหอๆๆ คนทำอิกะยากิก็เป็น คุณยายคนเดียวเลยช้านิดๆ~ แต่แบบน่ารักมากเลย คุณยายจะพูดตลอดว่า Okini!!! เป็นภาษาโอซาก้าแปลว่า ขอบคุณจ้า ด้วยล่ะ ><~
ในที่สุดก็ได้กินแล้ว!!!! 200 เยนเอง~~ ร้อนๆเลย จะหม่ำแล้วน้าาา >o<!!
หน้าตาเป็นฉะนี้~ Ikayai แปลตรงตัวว่า ปลาหมมึกย่างจ๊าาาาา แต่ถ้าเป็นทาโกะยากิ ทาโกะคือปลาหมึกยักษ์ ส่วน อิกะ คือ ปลาหมึกตัวเล็ก อย่างปลาหมึกกล้วยล่ะ~~ อร่อยจัง~~
.
.
ไม่นาน เราก็เดินเคลื่อนย้ายกันไปเรื่อยๆโดยไม่ลืมไปทักทายพี่ชายกูลิโกะอีกรอบ ฮ่าๆๆ! และก็มุ่งหน้าสู่อเมริกามุระ ไปร้านจอร์นนี่ชอป!!!
พูดไป เราก็ไปเกรียนโอซาก้ากันอีก กร๊ากกก!!! คือจะ ถ่ายรูปคู่กันหน้าร้านไง ฮ่าๆๆๆ! ก็พยายามๆ ไม่ได้ซักที สต๊าฟผู้ชายที่ยืนอยู่หน้าร้านก็เดินมาสะกิด "ผมถ่ายให้เอามั๊ยครับ?" กร๊ากกกกก!!!! ฮามากอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ!!! ทั้งเขินทั้งฮา ตลกมากกก!!!
รูปที่เขาถ่ายให้ กร๊ากกก อ้วนนนนนนนนน ฮ่าๆๆๆ!!!
ถ่ายบรรยากาศอเมริกามุระ~ ฮ่าๆๆๆๆ เห็นเทพีเสรีภาพป่ะ กรั่กๆ ตั้งแต่มาอยู่ยังเดินไม่ทั่วเลยอ่ะ ฮ่าๆๆ! มันซอยเล็กซอยน้อยเยอะจัด อิอิ ไว้ค่อยๆ ยังอยู่อีกนาน =.=
ตอนไปหาห้องน้ำเข้า เจอ บันไดเลื่อนสุดอะเมซิ่ง!!! กร๊ากกกกก!!! พึ่งเคยขึ้นแบบโค้งๆอ้ะ หรือว่าเค้าบ้านนอก ToT! แต่ซ้อยังบอก อะเมซิ่งเลย ฮ่าๆๆๆ!!!
หลังจากไปเสียตังให้ผู้ชายกันเสร็จ เราก็เดินย้อนกลับไปเที่ยวนัมบะอีกครั้ง~ ก่อนจะเริ่มมืดเราเลยกลับไปสถานที่รอรถแทน ไปส่งซ้อ T^T รถมันออกเกือบห้าทุ่มไง อยู่ส่งไม่ได้อ่า ฮือๆ
ตอนนั้นจริงๆแบบไม่อยากกลับเลยอ่า แบบ ดราม่าอ่ะ จะร้องไห้จริงๆ ToT!! อยากไปเที่ยวโตเกียวแล้วก็กลับไทยด้วย แต่นะ สู้ๆ T^T!
แถวที่ซ้อรอรถ ติดนัมบะนะเนี่ยยย หมายถึงตัวศูนย์กลางอ่ะ เหอๆ แต่แถวนั้นไม่มีไรเลย =[]=! เลยหาคาเฟ่ต์นั่งรอรถไม่ได้ เลยต้องกลับไปนั่งตรงสถานีใต้ดินแทน เหอๆ ตอนแรกก็เป็นห่วงนะ ไม่รู้จะขึ้นถูกรึเปล่า พอตอนเช้าซ้อโทรมาว่าถึง โตเกียวแล้วก็โล่งใจ หุหุ~
อันนี้ตอนเดินสำรวจแถวที่ขึ้นรถ เจอโรงแรมสวยๆน่าสนใจเลยถ่ายรูปมาฝาก~~ อันนี้เห็นแล้วนึกถึงพวกเจ้าหญิง เหอๆ
ส่วนอันนี้ออกแนวอินดี้~~ พอติดไฟแล้วสวยเลยถ่ายรูปมาแค่นั้นแหละ ฮ่าๆๆๆ!!!
สุดท้ายในที่สุดเราก็ต้องลากัน T^T มาหาหนูอีกนะซ้อออ มากับพุนพินนะ แล้วลงไปเที่ยวโตเกียวกัน TT!!! อ้อ แล้วก็สัญญาล่ะ เดอะแก๊งด้วย กลับไปแล้วพาหนูไปเที่ยวทะเลด้วยน้าาา!!!!
ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะซ้อออ >.<!!!
~ส่งท้ายปี~
เรื่องราวความสุขสั้นๆตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาเนี่ย ผ่านไปเร็วมากเลยเนอะ แป๊บๆ วันนี้ก็วันสิ้นปีแล้ว~~ ขอมีสาระนิดๆ แต่ยังไงก็อยากให้ทุกคนรับฟัง ^^;
เมื่อวานวันที่ 30 ร้องไห้หนักมากเลยล่ะ...ร้องไห้ในเรื่องเดิมๆ เครียดเรื่องที่โรงเรียน... ว่าจะไม่ร้องแล้วนะ ร้องอีกแล้ว เหอๆ แต่คิดว่าคงเพราะพลังวิญญาณอ่อนแออีกนั่นแหละ สิ้นปีแล้วก็ต้องอยู่คนเดียว (ก็กับโฮสอ่ะนะ แต่วันที่ 1 ครอบครัวของลูกโฮสจะมาหา มันก็แบบ เหงาอ่ะ เราคนนอก) แล้วก็ไหนจะความสุขกับเพื่อนผ่านไปแล้ว อีกแป๊บเดียวก็จะเปิดเทอมอีกแล้ว กลับไปอยู่คนเดียวอีกแล้ว มันเลยเอาทุกอย่างออกมาเครียดอีก...
เรื่องการบ้านน่ะ กดดันอีกแล้ว กดดันมาก อธิบายไม่ถูกจริงๆอ่ะ จริงๆมันก็แค่เครียดไปเองคิดมาก บวกกับ เหงา เลยไปกันใหญ่ แม่ก็บอกว่าไม่ต้องไปใส่ใจ คนรอบข้างก็บอก แต่มันก็ทำไม่ได้...ยิ่งบางงานเป็นงานกลุ่ม ถ้างานเดี่ยวก็คงไม่ทำหรอก แต่งานกลุ่ม ถ้าเราไม่ทำมันก็ไม่ได้...เครียดอ่ะ ไหนจะสอบอีก จำบทความ Steve Jobs ไม่ทั้งหมดนะ แค่สามนาทีครึ่ง แต่มันยาวมากนะ! งี่เง่าอ่ะ งี่เง่าจริงๆ... ไม่เข้าใจทำไมเราต้องทำ คะแนนก็ได้ได้ พอตอนสอบ สอบเสร็จก็คงแค่พยักหน้าว่าเสร็จแล้ว เหมือนเดิมๆ ทำไปทำไม...บางคนอาจจะบอกว่า ถือซะว่าตัวเองได้เรียนรู้ แต่นะ เรามันไม่ใช่คนแบบนั้นซักหน่อย คนส่วนใหญ่ทำไปก็เพราะหวังคะแนนเท่านั้นแหละจริงมั๊ย? เป็นเรื่องปกติ แต่นี่ ทำไปก็ไม่ได้อะไร ทำๆไม... แต่ถ้าไม่ทำ หรือทำไม่ได้ เขาก็จะมองว่าเราไม่ได้เรื่องใช่มั๊ย..คิดไปเองมันก็แย่อ่ะนะ แต่แบบ การต้องแบกรับหน้าตาคนไทย มันก็กดดันนะ เพราะเป็นคนจริงจัง มันถึงได้เครียดแบบนี้ไง...
แบบแล้วพอคิดว่าตอนเปิดเทอมก็กลับไปเดียวดายอีกก็แบบ หมดกำลังใจอ่ะ TT แต่นะ พอเปิดเฟสไปเจอคลิปนี้...มันแบบ ทั้งๆที่ไม่ได้เกี่ยวไรกับเรานะ แต่แบบ อบอุ่นใจมาก ขอบคุณนะเพื่อน...
หยุดร้องไห้ไปพักนึงเลย มันอบอุ่นใจอ่ะ ฟังดูเว่อร์นะ แต่มันจริงๆ...และก็ร้องอีกครั้งเพราะคิดถึงเพื่อน ฮะๆ แต่แบบมีกำลังใจขึ้นมาเลย เพราะเรามีเพื่อนของเราเหมือนกัน ^^ เอาล่ะ หยุดร้องๆ!
แล้วก็ไปอ่านบททความธรรมะที่แม่ส่งมา ก็รู้สึกดีขึ้น บวกกับซ้อโทรมาหา แล้วก็ได้คุยกับเพื่อนๆอีก รู้สึกดีขึ้นแล้วล่ะ จริงๆ ^^
ตอนนี้พอนึกเรื่องการบ้านก็เครียดขึ้นมาอีกนะ แต่เรื่องงานกลุ่มรอให้ใจเย็นก่อน คงทำได้ล่ะ ส่วนวิชาการงานเย็บๆนู่นนี่ เดี๋ยวช่วยทำกันกับมีมี่ คงจะรอล่ะ เอาล่ะ สู้ๆ! เดี๋ยวเราก็กลับบ้านเราแล้ว!
วันนี้ก็คุยกับจูน น้องสาวที่มาอยู่ญี่ปุ่นก่อน...จะกลับวันที่ 13 มกราแล้วล่ะ แบบ จูนก็บอกตอนแรกก็เป็นเหมือนกัน หลังๆไม่ทำอะไรมันทั้งนั้น ไม่แคร์ เหอๆ แบบรู้สึกดีขึ้นเยอะเลย ก็คงจริงแหละ เครียดไปก็ไม่เกิดอะไร ไม่ทำก็ไม่ต้องทำ เราไม่ได้อะไรอยู่แล้ว...เดี๋ยวเคลียงานนี้จบ ก็ไม่ทำแล้วเหมือนกัน...ไม่แคร์ ไม่สนใจมันแล้ว ไม่ได้มีกฏเขียนมาซักหน่อยให้มุ่งเรียน อีกอย่างเรียนมาจนถึงม.6 แล้ว รอกลับไปเรียนมหาลัยดีกว่า โอเค สู้ตายเว่ย อีกนิดเดียว!
ได้มาเจออะไรแบบนี้ ไม่ได้มีความสุขเหมือนคนอื่นๆก็ดีเหมือนกัน เพราะจะได้เรียนรู้ว่าจริงๆแล้ว มันเป็นยังไง...เพื่อนๆฝรั่งคนอื่นแฮปปี้โอเคดี เพราะเขาดูเป็นคนต่างชาติมากกว่าเอเชียด้วยกัน เลยจะรับรู้และได้รับการปฏิบัติต่างกัน สังเกต เพื่อนเอเชียจะมีปัญหาพอๆกัน เพราะเหมือนคนญี่ปุ่น สปีชีย์เดียวกัน การปฏิบัติก็จะเหมือนๆกัน ไม่ดูแลประคบประงมเหมือนฝรั่ง ก็นะ ดีแล้วล่ะ สู้ๆละกัน กลับไปจะได้โตขึ้น แต่เรื่องร้องไห้ ก็มันจะร้องนี่ ห้ามไม่ได้หรอก ฮ่าๆ
.
.
.
เมื่อวานร้องไห้เสร็จลงมาดูรายการพิเศษ เขาเล่าประวัติความสุดยอดของลุงจ้อน สนุกดี รายการน้าไก่วง SMAP นั่นแหละ ฮ่าๆ แล้วก็พวกตัวอย่างคอนเสิร์ตที่สุดยอดที่ลุงเป็นคนโปรดิ๊ว ก็เป็นตัวอย่างคอนจัมพ์หมดเลย รู้สึกดีชะมัดเลย ฮ่าๆ รู้สึกแฮปปี้ขึ้นมาบ้างและ ฮ่าๆ
แต่คงเพระอุดอู้อยู่ในบ้านเลยยัง เหงาๆอยู่มั้ง ว่าจะออกไปขี่จักรยานเล่นก่อนมืดซักหน่อย ^w^
~ข้อความส่งท้ายปี~
ปีนี้เกิดอะไรขึ้นเยอะมาก ส่วนใหญ่มีแต่เรื่องไม่ดีสินะ ฮ่าๆ ปีหน้า ถึงจะเป็นปีชงก็เหอะ = =; แต่ขอให้มีเรื่องดีๆเกิดขึ้นเถอะนะ เพราะช่วงเวลามนุษย์เรา มันไม่ได้มีแต่ความทุกข์อย่างเดียว ^^ อยู่ต่อไป สู้ต่อไป เพื่อรอสิ่งดีๆที่จะเกิดขึ้นมาในวันข้างหน้า ท้อได้แต่อย่าถอย
ลากันตรงนี้เจอกันปีหน้า ^^ ปีหน้า ปีริวด้วย (ปีมังกร) ขอให้ริวกลับมา ขอให้เป็นปีที่แข็งแกร่งดุจมังกร ของให้เทพแห่งมังกรพาเราขึ้นไปบนจุดที่ดีที่สุดของชีวิตในปีหน้า และมอบความแข็งแกร่งที่ยืนยาวดุจมังกรให้เราด้วยเถอะ~~
สวัสดีปีใหม่จ้า!!!
ปล.เมื่อวานรีบเขียนจดหมายออกไปส่งหาจัมพ์ก่อนปีใหม่ ลืมใส่เสื้อกันหนาวตอนออกจากบ้าน รู้สึกว่าตัวเองบ้ามากเลย ฮ่าๆๆๆ (เอ่อรู้สึกจะไม่เกี่ยวนะ ฮ่าๆ)
ปล2. บล็อกนี้เขียนตั้งแต่คืนวันที่ 30 สามทุ่มกว่าถึง ตีหนึ่ง และ วันที่ 31 ตอนเที่ยงถึงสามโมงครึ่งล่ะ หุหุ~~~
