ถึงแฟนคลับจัมพ์///เพลงให้ริว

หลายวันมานี้อัพบล็อกตลอด = = เขียนบล็อก ก็เหมือนกับส่องกระจกแล้วคุยกับตัวเอง เพียงแต่การเปล่งเสียงออกมา มันก็อาจจะสื่อความรู้สึกส่วนลึกออกมา ไม่ได้ทั้งหมดหรอก...

หลายวันมานี้หลังจากที่อัพบล็อกล่าสุดไป ก็รู้สึกว่าได้พบคนดีๆที่เข้ามาในชีวิต และ คนไม่ดี ที่รู้จักกันมาก่อนแล้ว แต่พึ่งเห็นส่วนไม่ดีของเขาที่เราพึ่งรู้มา แต่ก็นั่นแหละ มันเป็นเรื่องธรรมดา

เขาไม่ผิดหรอก... เราแค่คิดไม่เหมือนกัน

เพียงแต่ มันก็ทำให้เราไม่พอใจ ซึ่งนั่นเราก็คิดว่าไม่ผิด... แต่เราก็ไม่ได้ตอบโต้

นั่งนึกไปนึกมา การแสดงความรักเนี่ย มันแสดงกันแบบไหนนะ? พูดว่า "รัก" แต่ใจจริง ไม่ได้รัก หรือไม่พูดอะไรเลย แต่ใจจริงรัก ตกลงแบบไหนกันนะ?

คำตอบก็ง่ายๆ ก็อันที่สองสิ เพราะคำพูด แม้ว่าจะสามารถสื่อสารความคิดของตัวเองออกมา ให้คนอื่นรับรู้ได้นั้น มักจะต้องสื่อผ่านคำพูด... ทั้งๆที่แท้จริงแล้ว แม้ไม่มีคำพูดก็รู้สึกได้...

อยากย้อนกลับไปสมัยตัวเอง แสดงความรักให้คนอื่นเห็น มันก็เกิดรู้สึกละอาย... ว่าความรู้สึกในตอนนั้นแล้ว มันก็แค่อยากจะเอาชนะ มากกว่า การแสดงออกกับคำว่า รัก

ไม่ใช่ว่าทำแบบไม่รัก เพียงแต่ได้ใจเกินไป จนลืมว่า ทำเพราะรัก ละอายมาก ดีใจที่เลิกแล้ว ว่าแต่ไม่ได้ต้องการจะบอกว่า อะไรยังไงนะ... มันนึกขึ้นได้เฉยๆ และจากนี้ก็จะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว

จนถึงตอนนี้ ถ้าใครทำแบบที่เราเคยทำอยู่ เราอยากจะถามว่า "เหนื่อยมั๊ย?" เพราะตอนนั้นเราเหนื่อยมาก ไม่มีความสุขเลย แต่ก็โกหกตัวเองว่ามีความสุข หรือแม้แต่การใช้คำพูด ยังลืมการใช้คำพูดในความเป็นตัวตนของตัวเองไปเลย เนี่ย ไม่ดีเลยนะ การลืมตัวตนของตัวเองน่ะ เพราะงั้น พอเหอะ...

กลับมาอีกนิดก่อนจะนำเสนออะไรบางอย่าง ถ้าใครได้อ่านก็คงเข้าใจ บล็อกก่อนหน้านี้ที่เราเขียน เขียนเรื่องการตัดสินคน... เรื่องนั้นส่วนใหญ่ๆเขียนให้ตัวเองจริงๆ ครั้งนี้จึงจะนำมาพูดด้วย

โดยเฉพาะแฟนจัมพ์... จริงๆไม่มีสิทธิ์อ่ะนะ ขอโทษนะ มันอาจจะเสียมารยาทและก้าวก่าย แต่ถือว่านี่เป็นแค่บล็อกของคนนึงเท่านั้นละกัน ถ้าอ่านผ่านตาก็ผ่านไป ไม่ต้องเก็บไปคิดหรอกนะ

"อย่าเชื่อว่า คนที่คุณเห็นว่าเขาพูดดี ทำดี บอกนู่นนี่ว่า เขาทำเพื่อคุณ แต่ไม่หวังอะไร 
มันเป็นไปไม่ได้หรอก ลึกๆแล้วเขาหวังอยู่ จำไว้ เพราะฉะนั้น อย่าแสดงออกมา ว่า คุณรักเขา และก็ศรัทธาเขา เพราะนั่น มันจะทำให้เหลิง และหลอกใช้คุณมากกว่าเก่า" แรงอ่ะ ขอโทษนะ แต่นี่คือสิ่งที่ตัวเราคนนี้ ทำมาแล้ว ทำมาแล้วเนี่ย ไม่ใช่ฝ่ายที่ไปพูดนะ แต่เป็นฝ่ายที่ถูกความเชื่อและความไว้ใจนั้น สะท้อนกลับมา...

จริงๆแล้ว อาจจะมีใครอ่าน แล้วคิดว่า คือคนที่คุณรู้จักและไปบอกเขาก็ได้นะ เราก็ไม่รู้หรอกว่าใครจะตีความหมายของเรายังไงบ้าง ไม่ว่าจะยังไง แน่นอนว่า จะต้องมีคนโกรธและไม่พอใจเรา แต่นี่ คือการสารภาพบาปกับตัวเองเท่านั้น รวมไปถึง... คนเราน่ะ ไม่มีทางหลอกตัวเองได้หรอก ไม่ว่ายังไง ในใจจริงๆก็รู้ว่าตัวเองน่ะคิดอะไรอยู่ เพียงแต่ไม่กล้าพูดกับใจตัวเองเท่านั้นเอง ว่านั่นน่ะ คือความคิดจริงๆที่ตัวเองคิดอยู่

.

.

.

นั่งดูคอน JUMPing แล้วคิดถึงน้อง TT (เปลี่ยนอารมณ์ไวชะมัด!) นั่งๆดูไปก็ยิ้ม เห็นริว (โอ้) จะว่าไป เค้าว่าเรียวจังสมัยก่อนมันหล่อกว่าตอนนี้ว่าป่ะ? = = หรือเพราะตอนนั้นมันผมยาวหว่า?

จริงๆทรงผมตอนนี้หล่อมากนะ แต่ขัดใจ มันเกาหลีเกินไป  =3= เซ็ง

ว่าแต่มีไรจะนำเสนอ มันเป็นเรื่องที่นานมาแล้ว... อันดับแรก เพลงก่อนดีกว่า?

มีใครรู้จักเพลง W ของ JYJ บ้าง วงที่แยกมาของดงบังอ่ะ คือนะ จริงๆเค้าก็ไม่ค่อยรู้อะไรหรอก แต่สมัยตอนอยู่ไทย ยูเมะเพื่อนสนิทเค้ารักดงบังมาก เค้าเลยรู้อะไรเยอะเหมือนกัน ตอนที่เขาต้องแยกวง จนถึงตอนนี้ ขนาดไม่ใช่แฟนคลับ ยังอดเจ็บปวดแทนไม่ได้ ถ้ามีแฟนผ่านมา ต้องบอกด้วยว่า เสียใจด้วยนะ... จากใจจริงๆ

ด้วยเหตุนั้นแล้ว JYJ แจจุง ยูจอง จุนซู (ถ้าเขียนผิดขออภัยด้วยค่ะ) เขาแต่งเพลงๆนึงให้กับ สมาชิกอีกสองคน ที่ตอนนี้แยกกันอยู่คือ ชางมิน กับ ยุนโฮ จริงๆเพลงนี้นานแล้วล่ะ แต่ชอบมาก อยากจะเอาเนื้อเพลงมาหลายทีแล้วก็ไม่ได้ฤกษ์ จริงๆอยากเอามาทำเป็นวิดิโอด้วย แต่ล้างมือนานแล้ว ทำไม่ไหว =_= เอาเป็นว่า เราไปดูเพลงกันก่อนดีกว่าเนอะ~

** เพลงนี้มีเครดิตนะ เราไม่ได้แปลเอง พอดีไปเจอมา เขาแปลสวยมากเลยเอามาเลย (นิสัย) แต่เราก็เปลี่ยนหลายที่เหมือนกัน ไม่ใช่ว่าเขาแปลไม่ดีนะ = = แค่แบบ บางทีอยากใช้คำพูดตัวเอง เพราะถึงจะเปลี่ยนแค่คำพูดแต่มันก็จะทำให้หมายถึงตัวของคนของเราได้ เอ๊ะ งง ถ้ายังไงขออภัยที่นำมาเปลี่ยนโดยไม่บอกนะคะ (กลัวจัง TT) แต่ให้เครดิตเต็มค่ะ

 

*W หรือ กลุ่มดาวแคสสิโอเปีย ที่หมายถึงตัวดงบังรึเปล่า? อันนี้ไม่ทราบค่ะ แต่มันมีอีกความหมายถึง คือกลุ่มดาวที่่ใช้หาดาวเหนือเวลาเดินทาง เปรียบได้เหมือนกับ "ความหวัง" นั่นแหละ

夜空に浮かんだ 星が文字を描き出すのは
โยโซระ นิ อุคันดะ โฮชิ กะ โมจิ โวะ เอกาคิ ดาซุ โนะ วะ
ตัวอักษรบนผืนฟ้ายามค่ำคืนที่ถูกขีดเขียนขึ้นมาโดยเหล่าดวงดาว

偶然じゃないと 今もまだ信じてるよ
กูอุเซน จา นาอิ โตะ อิมะ โมะ มาดะ ชินจิเตรุ โยะ
เรายังคงเชื่อมาเสมอว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

同じ闇の中で 同じ距離のままで
โอนาจิ ยามิ โนะ นาคะ เดะ โอนาจิ คโยริ โนะ มามะ เดะ
ในขณะที่เรายังคงอยู่ภายใต้ความมืดมิดเดียวกันนี้ ในขณะที่ระยะห่างของเรายังคงมีมากอยู่เท่าเดิมอย่างนี้

Wを描き続けている
W (ดาบูรุ) โวะ เอกาคิ สึซูเคเตะ อิรุ
พวกเรายังคงเฝ้านึกถึงตัวอักษร “W”บนผืนฟ้า

君に見つかるように もっと輝くから
คิมิ นิ มิสึคารุ โยอุ นิ มตโตะ คากายาคุ คาระ
อยากจะส่องประกายให้มากกว่านี้ เพื่อที่นายจะได้หาเราเจอ

Keep in mind that I love you
จำไว้นะ ว่าฉันรักนาย

きっと
คิตโตะ...
แน่นอน...

いつか逢えるから
อิสึคะ อาเอรุ คาระ
สักวันเราจะพบกันอีก

瞳を閉じるたび君を想う
เมะ โวะ โทจิรุ ทาบิ คิมิ โวะ โอโมอุ
พวกเราคิดถึงนายทุกครั้งที่เราหลับตา

You’re everything
นายคือทุกสิ่งทุกอย่าง

君がいることが 今もまだ当たり前なんだよ
คิมิ กะ อิรุ โคโตะ กะ อิมะ โมะ มาดะ อาทาริมาเอะ นันดะ โยะ
แม้แต่ตอนนี้ นายก็ยังคงอยู่กับเราเหมือนอย่างเช่นเดิมทุกครั้งอย่างที่ผ่านมา

ただ 今は君が幸せであると願い
ทาดะ อิมะ วะ คิมิ กะ ชิอาวาเซะ เดะ อารุ โตะ เนกาอิ
แต่ทว่า ตอนนี้เราก็คงได้แค่ปรารถนาให้นายนั้นมีความสุข

僕らの階段をひとつひとつ登ってゆくよ
โบคุระ โนะ คาอิดัน โวะ ฮิโตสึ ฮิโตสึ โนบตเตะ อิคุ โยะ
ในระหว่างนั้นพวกเราก็จะคงปีนป่ายบันไดแห่งความฝันต่อไป

僕らは まだ僕らの未来を想像しながら君を待ってるよ
โบคุระ วะ มาดะ โบคุระ โนะ มิราอิ โวะ โซอุโซอุ ชินาการะ คิมิ โวะ มัตเตรุ โยะ
เพื่อรอวันที่นายนั้นจะกลับมา


*きっと
คิตโตะ...
แน่นอน...

いつか逢えるから
อิสึคะ อาเอรุ คาระ
สักวันเราจะเจอกันอีกครั้ง
瞳を閉じるたび君を想う
เมะ โวะ โทจิรุ ทาบิ คิมิ โวะ โอโมอุ
ทุกครั้งที่หลับตาลง พวกเราจะมองเห็นภาพนายเสมอ

You’re everything
นายคือทุกสิ่งทุกอย่าง

君がいることが 今もまだ当たり前なんだよ
คิมิ กะ อิรุ โคโตะ กะ อิมะ โมะ มาดะ อาทาริมาเอะ นันดะ โยะ
แม้แต่ตอนนี้ นายก็ยังคงอยู่กับเราเหมือนอย่างเช่นเดิมทุกครั้งอย่างที่ผ่านมา

いつか逢えるまで 君の居場所は守ってるよ
อิสึคะ อาเอรุ มาเดะ คิมิ โนะ อิบาโชะ วะ มามตเตรุ โยะ
จนกว่าจะถึงวันที่พวกเราจะได้พบกันอีกครั้ง เราจะรักษาพื้นที่ตรงนี้ของนายเอาไว้

We love you both
พวกเรารักนายนะ

君ともう一度笑えると信じているから
คิมิ โตะ โมอุ อิจิโดะ วาราเอรุ โตะ ชินจิเตะ อิรุ คาระ
เราเชื่อว่าเราจะสามารถกลับมายิ้มด้วยกันกับนายได้อีกครั้ง


時が流れても どんな痛みが待っていても
โทคิ กะ นากาเรเตะ โมะ ดนนะ อิทามิ กะ มัตเตะ อิเตโมะ
แม้ว่ากาลเวลาจะผ่านพ้นไป แม้ว่าเราจะกำลังจะพบเจอกับความเจ็บปวดมากมาย

君はいつまでも 僕たちの“プライド”なんだよ
คิมิ วะ อิสึมาเดะ โมะ โบคุ ทาจิ โนะ “pride (พูราอิโดะ)” นันดะ โยะ
แต่นายนั้นคือ “ความภาคภูมิใจ” ของเราเสมอ

夜空に浮かんだ星に君が呟いたのは
โยโซระ นิ อุคันดะ โฮชิ นิ คิมิ กะ สึบูยาอิตะ โนะ วะ
สิ่งที่นายได้พูดวอนขอต่อเหล่าดวงดาวในผืนฟ้ายามค่ำคืนนั้น

さよならじゃないと
ซาโยนาระ จา นาอิ โตะ
มันจะไม่ใช่การเอ่ยคำ ว่า “ลาก่อน”

今もまだ信じてるよ
อิมะ โมะ มาดะ ชินจิเตรุ โยะ
นั่นคือสิ่งที่เรายังคงเชื่อมั่นอยู่จนถึงทุกวันนี้

同じ空の下で 同じ夢を描き
โอนาจิ โซระ โนะ ชิตะ เดะ โอนาจิ ยูเมะ โวะ เอกาคิ
ในขณะที่เรายังคงอยู่ภายใต้ท้องฟ้าผืนเดียวกันนี้ ในขณะที่เรายังคงเฝ้าวาดภาพความฝันเดียวกันอยู่นี้

Wを探し続けている
W (ดาบูรุ) โวะ ซากาชิ สึซูเคเตะ อิรุ
พวกเราจะยังคงเฝ้ามองหาตัวอักษร “W” อยู่เสมอ

同じ形のまま ずっと輝くから
โอนาจิ คาตาจิ โนะ มามะ ซุตโตะ คากายาคุ คาระ
เราจะส่องประกายในที่ๆเดียวกันอย่างนี้ ตลอดไป

Keep in mind that I love you
จำไว้นะ ว่าฉันรักนาย

逢いたくて 逢いたくて
อาอิทาคุเตะ อาอิทาคุเตะ
เราอยากเจอนาย เราอยากพบนาย

逢いたくて 逢いたくて
อาอิทาคุเตะ อาอิทาคุเตะ
เราอยากเจอนาย อยากพบนาย

逢いたくて 逢いたくて
อาอิทาคุเตะ อาอิทาคุเตะ
เราอยากเจอนาย เราอยากพบนาย

逢いたくて 逢いたくて
อาอิทาคุเตะ อาอิทาคุเตะ
เราอยากเจอนาย อยากพบนาย

逢いたくて
อาอิทาคุเตะ
เราอยากเจอนายเหลือเกิน



We all will smile again
พวกเราจะกลับมายิ้มด้วยกันอีกครั้ง




Credit:: lovefortvxq@ameblo.jp + Angel@Youtube
English Romanization & English Trans:: Angel@Youtube
Thai Romanization & Thai Trans:: daikun@exteen (~#DN_LoveR#~)

น้ำตาไหลพราก ตอนแรกที่ฟังเพลงนี้ ตอนคอน Tokyo Dome ตอนนั้นยังไม่มีเรื่องริว ก็แบบอินนะ อินกับดงบังห้าคนอ่ะ แต่พอยิ่งมาเจอเรื่องริว อินไปใหญ่ เฮ้อ...

ตอนแรกจะเอาเพลงนี้มาใส่กับรูปพวกนี้ ที่แฟนๆทำให้ริว... แต่ใครก็ได้ทำแทนดี T^T

จริงๆโปสการ์ดมีเยอะกว่านี้นะ แต่ลงไม่หวั่นไม่ไหว = = จะว่าไปมันก็เรื่องไร้สาระจริงๆแหละ... ถึงเรื่องนก เราจะไม่ใช่คนคิด แต่พอเราเห็นทุกคนจริงจังและดูมีความหวังกันมาก วันนั้นจึงตัดสินใจจะรับรวบรวมให้

ทุกคนเชื่อมั๊ย ว่าตอนนั้น ห้องนอนของเรา บ้านของเรามันเต็มไปด้วยความหวังและความรักที่แฟนๆมีให้น้อง ตอนนั้นนอนไปก็แบบมีความหวังไปทุกวัน ว่าวันรุ่งขึ้นจะมีข่าวดี นอนไปก็คิดแต่หวัง ว่าเรื่องราวจะต้องไม่เลวร้ายลงไป นั่นก็คงเพราะความรู้สึกที่ทุกคนส่งมาผ่านจดหมายและกระดาษพวกนี้

ขนาดปะป๊าของเรา เวลาเราไปโรงเรียนก็จะคอยรับไปรษณีย์ให้ ยังทึ่ง ไม่นึกว่าจะมากมายขนาดนี้ เรายังทึ่งเลย มีส่งมาทุกวันอ่ะ ทุกวันจริงๆเป็นเวลาเท่าไหร่นะ 1 เดือน รึเปล่าจำไม่ได้ แต่มันสุดๆจริงๆ

ตอนนี้ถ้าถามว่า สุดท้ายริวจะเลิกจริงๆ เสียใจมั๊ย? มันแน่นอนอยู่แล้ว แต่จะเสียใจมากกว่านี้ ถ้าไม่ได้ทำอะไรเลยตั้งแต่วันนั้น ดังนั้น ถึงใครซักคน ที่ไม่พอใจในสิ่งที่เราทำสิ่งไร้สาระอย่างวันนั้นอยู่เพื่อริว...เพื่อคนที่เรารัก ก็ช่วยอย่ามาแสร้งทำเป็นรักในตอนหลังด้วยเลย (<<มาไงวะ) เหอๆ = = 

มันจะส่งถึงรึเปล่าก็ไม่รู้ อาจจะโดนทิ้งไปแล้วตั้งแต่อยู่หน้าประตูก็ได้ เพียงแต่ว่า...ขอแค่ให้ใครซักคนเห็น ว่าใคร หรือ คนพวกไหนซักพวก ส่งอะไรบางอย่างมา ให้ ริว ใน เวลาที่เขามีปัญหา เพียงแค่นั้น เขาก็ต้องรู้แน่ๆว่า ริวนั้น มีคนรักและห่วงใยมากแค่ไหน นี่คือสิ่งที่หวังจากสิ่งที่ทำไปที่สุดแล้วล่ะ

จะว่าไป มันก็แค่เหมือนเรื่องเพ้อฝันของเด็กวัยรุ่น แต่มันก็ทำให้เราเรียนรู้ถึงการที่จะทำอะไรซักอย่าง เพื่อคนที่เรารักและห่วงใย เพื่ออะไรซักอย่างที่จะทำไปเพื่อไม่ให้ตัวเองมาเสียใจทีหลัง เพื่ออะไรซักอย่างที่ดีกว่าการนั่งอยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเลย จนถึงวันที่สายเกินแก้

นี่คือสิ่งที่เรียนรู้และไม่เสียใจกับมัน... แต่เราก็ไม่ใช่ว่า จะรักริวมากกว่าตัวเองหรือครอบครัว ได้โปรดอย่าถามคำว่า "ถ้าพ่อแม่เธอเป็นอะไรไป จะร้องไห้แบบที่เธอร้องให้เขามั๊ย?" ...มันเป็นเรื่องไร้สาระ เพราะโดยปกติ คนเราจะรักใครซักคน ความรู้สึกมันไม่เหมือนกันอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น อย่าเลย

ว่าแต่งงๆ เดี๋ยวดราม่า เดี๋ยวฮา เดี๋ยวซึ้ง ตกลงจะเอาไง? ก็บอกแล้วว่าตอนนี้เป็น สีเทา ไม่ได้กำลังพยายามทำตัวเป็นสีขาวหรือสีดำให้เห็น แต่ตอนนี้เป็นสีเทา...

จะว่าไปตอนนี้เขียนด้วยอารมณ์นะ... ขอโทษนะถ้าพูดอะไรไม่ดีออกไป เพราะคงจะกลับมาแก้ไขมันไม่ได้ แต่นั่นแหละ =_=b (อ่าว?)

อันที่จริง ทุกเดือนจะเขียนจดหมายส่งไปหาจัมพ์ตลอดเลยนะ คงไม่มีใครรู้ ฮ่าๆๆ! ไม่ต้องห่วง ไม่ได้เรียกร้องอะไรหรอก แค่เขียนเฉยๆ อยากคุย ไม่รู้จะได้อ่านรึเปล่า (ปวดใจ) ช่างมันเหอะ อย่างน้อยก็ได้ส่ง ได้แสดงกำลังใจ ได้ให้กำลังใจ ได้ให้ความรู้สึกดีๆ แม้ว่าเขาจะไม่รู้จักเราก็ตาม แค่นั้นก็พอแล้วล่ะ

.

.

.

เหนื่อยจัง พอและ เดี๋ยวหงุดหงิด เดี๋ยวดราม่าไรมาอีก ต้องมาเปิดเขียนอีกแน่ กร๊ากกก

เรามาจากกันด้วยความฮาดีกว่า?

กร๊ากกกกกกกกกกก