ความแตกต่างของคอนจัมพ์//อาหารไทยทำเอง+อาหารอิตาเลี่ยน//แข่งกีฬาห้อง//จอร์นนี่ช็อป//อุด้ง!

ตอนนี้เริ่มเข้าฤดูใบไม้ผลิแล้วล่ะ~ อุ่นขึ้นเรื่อยๆจนชักจะร้อน (นั่น) ร้อนที่ว่าเนี่ย 12~16 องศานะ บ้าไปแล้ว กร๊ากกกกกกกกก

คือก็นะ ก่อนหน้านี้มันหนาวมากไง เหอๆ ตอนนี้เลยแบบอุ่นอ่ะนะ แต่ฝนตกเยอะมาก น่าเบื่อ วันนี้ก็ตกอีก อุตส่าต์ได้หยุดเลยไป แท่น แท๊นน ในเมืองมาคนเดียว สู้ฝนมาก =_= แต่วันนี้หนาวอ่าา ToT ใส่กระโปรงสั้น กับ ถุงเท้ายาวแค่นั้น ไม่ได้ใส่ อะไรหนาๆ ขาแดงเลย กร๊ากกกกกกกกก แต่ก็ทนได้อ่ะ เพราะมันหนาวจนชา =_=b

ก่อนอื่น ขอพูดเรื่องโปรเจคเล็กน้อยถึงปานกลาง?

ตอนนี้เจ้าของบล็อกเขาออกมา บอกหยุดรับข้อความชั่วคราวนะคะ (จริงๆตั้งแต่วันที่ 4 มีนาแล้ว) เพราะว่า ได้รับข้อความอย่างล้นหลาม (เป็นเรื่องที่น่ายินดี) เลยจะขอหยุดคัดเลือก พวก คนที่ส่งข้อความไม่เหมาะสมมาออกก่อน... นั่นแหละปัญหา มีพวกเกรียนเยอะ หงุดหงิด = =*

ตอนแรกเราก็กลัวว่า จะเป็นแฟนไทยรึเปล่า (นั่น) คือ ก็ไม่รู้อ่ะ มันกลัวไปหมด =_= เลยไปถาม ไปขอโทษ แต่เขาก็บอกว่า ไม่ต้องคิดมาก เป็นคนญี่ปุ่นเนี่ยแหละ เหอๆ แต่ก็นะ ที่โซลบอกว่า กลัวเป็นแฟนไทยไม่ได้จะบอกว่า เพราะเกรียน

แต่เพราะว่า ไม่แน่ ข้อความของเรา เราอาจจะคิดว่าไม่มีอะไร แต่ทางญี่ปุ่นถือเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสม (นี่มีเยอะ) เลยอดกังวลไม่ได้เท่านั้นเอง แต่สุดท้าย ไม่ใช่ก็แล้วไปค่ะ ^^;; เขาก็ฝากมาขอบคุณแฟนๆที่ไทยนะ แต่เขาก็บอกว่า ยังไงก็อยากให้เป็นภาษาญี่ปุ่นอยู่ดี คือเขาก็เข้าใจว่า มันค่อนข้างยาก แต่ยังไงเขาก็อยากจะขอร้องน่ะค่ะ

อาจจะมีคนบอกว่า ยุ่งยาก เลยส่งภาษาอังกฤษไป หรือ อะไรก็แล้วแต่ แต่คือนะ บางทีเรื่องยุ่งยากมันก็ดีเหมือนกันนะ~ ถ้ายังไง ไม่ไหวจริงๆ โซลช่วยได้นะคะ คือก็ไม่ได้เก่งอะไร แต่แค่นี้โอเคอยู่แล้ว เพราะงั้น มาช่วยกันคิดก็ได้ ไม่กัดหรอก เหอๆ นะ แต่ถ้าไม่ยังไงก็ไม่ต้องส่งก็ได้ค่ะ เราแค่แบบอยากจะส่งอะไรให้ริวเท่านั้นเอง

รู้สึกตัวเองพูดอะไรดูแปลกๆเหมือนน้อยใจ หงุดหงิด หว้าวุ่นมา กร๊ากกกกก อย่าไปใส่ใจ แค่โดนแฟนจัมพ์ทำร้ายจิตใจมานิดหน่อย? ฮ่าๆ!

.

.

.

พอดีเพื่อนส่งบล็อกแฟนริวมาให้คนนึง (นั่น หาเรื่องให้ดราม่ากัน) พอเปิดๆไปดู อ้าว ฟูซังนี่นา!!? ทุกคนจำได้มั๊ยตอนที่โซลแปลบล็อก แปลคอมเม้น แฟนริวเมื่อเดือนที่แล้วน่ะ แล้วมีฟูซังนี่แหละ ที่โซลช๊อบบบ ชอบบบบ มาเจอบล็อกเขา ดีใจอ่ะ ฮ่าๆๆ แล้วก็เจอข้อความที่เขาทิ้งเอาไว้ก่อนที่เขาจะหายไปพักใหญ่ๆ มันเป็นข้อความฝากเอาไว้ถึงจัมพ์ล่ะ.... (ไม่ใช่ริวหรอกนะ ฮ่าๆ)

Dear

Hey!Say!JUMP

あなた達にはたくさんの

笑顔をもらいました

เราได้รับรอยยิ้มมากมายจากพวกคุณมาโดยตลอดเลยล่ะ

その反面涙も

たくさん流しました

หรือแม้แต่ใบหน้าที่เปื้อนน้ำตา ก็มีหลายต่อหลายครั้งที่ได้เห็นเช่นกัน

และเราเองก็ร้องตามพวกคุณไปด้วย

やっぱりあたしは

Hey!Say!JUMPのみんなが

大好きです

อย่างที่คิดเลย เราน่ะชอบ เฮย์เซย์จัมพ์ทุกคนๆจริงๆด้วยล่ะ

今のあたしは

ただただみんなの活動を

見守るしかないけど

เราในตอนนี้ก็คงทำได้แค่...ได้เพียงแค่เฝ้ามองอยู่ห่างๆเท่านั้น

แต่ทว่า...

いつか

近くで応援するときが来ることを

信じて待ってます

มันจะมีซักวัน ที่เราเชื่อว่าเราจะได้เข้าไปยืนอยู่ใกล้ๆคุณ 

ไปคอยเชียร์อยู่ข้างๆคุณได้ซักวัน

本当におめでとう

本当にありがとう

ยินดีด้วยจริงๆนะ ขอบคุณด้วยมากๆเลยนะ

これからも頑張ってください

จากนี้ไปก็สู้ๆนะคะ

From

森本ふう

จาก โมริโมโตะ ฟู

...ต้องการจะสื่อว่าอะไร? กร๊ากกกกกกก ไม่รู้สิ มันซึ้งอ่ะ (ซึ้งไปหมด) จริงๆฟูซัง พึ่งจบม.ต้น ปีนี้เอง วันนี้ด้วย สดๆร้อนๆเลย กร๊ากกกก อยู่ที่โยโกฮาม่าล่ะ~ อืม ไม่รู้จะพูดไรดีอ่ะ ทำไมตอนอ่านมันนึกถึงหน้าริวฟระ (มาไง) เออ เอาเป็นว่า แค่เนี้ย กร๊ากกก

ตอนนี้บล็อกแฟนริว ก็ไม่ได้อ่านไรของใครหรอก อ่านแค่ของ รินะรินะคนเดียว (เจ้าเก่า) ก็จะไปคุยกันทุกครั้งอ่ะนะ หมายถึงคอมเม้นท์แล้วก็ตอบคุยกันน่ะ

รินะเขาน่ารักมากเลย รักริวมากอ่ะ เหอๆ อ่านบล็อกรินะทีไร ไม่มีวันไหนที่ไม่พูดถึงริว อย่างล่าสุด รินะจะไปงานเบสบอลที่โตเกียวโดม ก็คุยกันว่า "ริวต้องอยากมาด้วยแน่ๆเลย เพราะริวน่ะรักเบสบอลเป็นชีวิตจิตใจ" ดราม่า กร๊ากกกกกกกก จริงๆมีเรื่องจะเขียนเยอะเกี่ยวกับรินะ กับ บล็อกคนอื่น แต่ลืม (นั่น)

 .

.

.

เออ เรื่องริวน่ะ (ดราม่า) ทำไมนับวันยิ่งดราม่า คิดถึงมันจัง...  ที่ดราม่าสุด คง เป็นคอนซัมมั้ง มันทำให้ดราม่า

เอาตรงๆว่ายังไม่ได้ดู และยังไม่มีความคิดที่ว่าจะดูผุดขึ้นมาในหัวเลยแม้แต่นิดเดียวอ่ะ...  ใครจะคิดไงก็ช่างนะ แต่นั่นแหละ เฮ้ออ สำหรับโซลมันเป็นคอนที่เจ็บปวดมาก เพราะเป็นคอนที่ตรงกับเรื่องริวในตอนนั้น และแน่นอนว่า เราเจ็บกันทั้งคู่นั่นแหละ เลยไม่อยากดู...

หลายคนก็บอกว่า ดราม่า ดูแล้วรู้ว่า จัมพ์ก็เจ็บมาก ไหนจะที่ที่เว้นไว้เป็นที่ของริวอีก เพราะตอนซ้อม ริวซ้อมด้วยตลอด แต่ไม่ได้ขึ้นเพราะเกิดเรื่องพอดี ไม่อยากจะเห็นภาพนั้น... 

มันทำให้ความทรงจำตอนคอน New Year ที่ไปดูมา มันผุดขึ้นมา เพลง Your seed ที่ๆทุกคนเว้นที่ริวเอาไว้ มันเจ็บอ่ะ แต่ก็แบบดีใจ อยากจะตะโกนลงไปว่า เห็นแล้วนะ ว่าพวกนายคิดอะไรอยู่ ขอบคุณนะ อะไรทำนองนี้ แต่ก็นั่นแหละ ดราม่า ฮ่าๆ

...เค้ายังไม่ได้ดูหรอกนะ แต่เพื่อนก็มาเล่าให้ฟัง จนนึกขึ้นได้ ที่ตอนนั้น เค้ารู้สึกว่า คอนจัมพ์ที่ไปดู มันดูแปลกๆ เหมือนอยากให้จบเร็วๆ ร้องๆเต้นๆ ไม่มีลูกเล่นอะไรเลย สุดท้ายไม่ได้คิดไปเองจริงๆ...

คอนซัมดีวีดีอันนี้ หลายคนก็บอกมาว่า ไม่มีอะไรเลยใช่มั๊ย? แค่ร้อง คุย เต้น เท่านั้น ทั้งๆที่คอนจัมพ์น่ะ มักจะมีลูกเล่น อย่างคอน Ten JUMP ก็มีเล่นเป็นเมืองแห่งความฝัน คอน JUMPing ก็เล่นเป็นโรงเรียน ของปีใหม่ ปี 2011 ก็เล่นเป็นมนุษย์อวกาศกัน แต่นี่ ไม่มีอะไรเลย...

หลังจากริวไป ก็พึ่งมีคอนได้แค่สองคอน คือ ซัมมารี่ กับ นิวเยียร์สินะ มันเปลี่ยนไปจริงๆด้วย ไม่มีลูกเล่นแล้ว มีแต่ร้องกับเต้น... จะร้องไห้อ่ะ คือ ไม่ใช่จะบอกว่า เขาเปลี่ยนไป แต่คงจะหมายถึง อาจจะเสียใจ หรือ ยังทำตัวไม่ถูกที่สมาชิกไม่ครบจนคิดลูกเล่นอะไรไม่ออกรึเปล่านะ... ก็คิดไปเองแหละ แต่ถ้าจริง ก็ทั้งดีใจและเสียใจอ่ะนะ

เค้าไม่รู้หรอก ว่า คอนก่อนหน้าที่เค้าจะมาดู จัมพ์เป็นยังไงอะไรบ้าง แต่ถ้าใครมาดูคอนซัมมารี่ กับ คอนนิวเยียร์ ซึ่งคือคอนหลังจากที่ริวหยุดพักไป ก็คิดว่าจะรู้เองนั่นแหละ ว่ามันเปลี่ยนไปยังไง... ถ้าจริง ก็สงสารจัมพ์จัง เฮ้อ T^T

เมื่อวาน นั่งกลับไปดูเมกกิ้งสมัย Your seed  อยากจะร้องไห้ พี่ๆรักน้องโคตรเลยอ่ะ สมัยนั้นอะไรๆก็มีความสุขมากอ่ะ ยิ่งกลับไปดู ก็ยิ่งอดคิดไม่ได้ว่า ตอนนี้ทำไมมันเกิดอะไรขึ้นกันนะ... ไม่ใช่จะบอกว่า โทษริว แต่หมายถึง ทำไมตอนนี้เรื่องราวมันถึงได้มืดมนกันทั้ง แฟนๆและตัวจัมพ์เองขนาดนี้ สงสัยต้องพาจัมพ์มาเข้าวัดที่ไทยแล้ว =_= ฝากแฟนๆที่ไทย พาพวกมันเข้าวัดด้วยนะ -人-

แล้วก็กลับไปดูวิดิโอนี้

เชื่อป่ะ อันที่จริงไม่ได้จะกดอ่ะ พอดี เปลี่ยนคอมใหม่ เลยซิ้งไอพอดไม่ได้ ต้องล้างไอพอดแล้วใส่ไฟล์ใหม่หมดเลย ตอนนั้นกำลังหาไฟล์ในฮาร์ดดิสไปลงในไอพอด ก็ดันกดผิด ไปเจอคลิปนี้พอดี เลยนั่งดู คือแบบ จะร้องไห้อ่ะ (แต่ไม่ร้อง เพราะดราม่าไม่ค่อยร้องไห้ ชอบร้องไห้เรื่องไร้สาระ = =) เขาเติบโตมาด้วยกันอ่ะ ตั้งแต่เด็กจนโต อยู่ด้วยกันมาตลอด คือ มันคิดอย่างอื่นไม่ได้ว่า เขารักกันจริงๆ แน่นอน เราก็ไม่รู้ว่าเบื้องหลังเป็นยังไง แต่มันอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ตัวแค่นั้น มันจะไม่พิศวาสกันเลยรึไง? (ใช้ศัพท์น่าเกลียดมากกก) TT

พอต่อมาอีกวัน ก็ไปกดผิดอีก (พระเจ้าช่างเล่นตลก) ไปกดเปิด คลิป Hey!Say!7 โซโล่ วันเดอร์แลนด์เทรน ตอนปี 2009 โอย ฆ่ากันเหอะ ถ้าจะแกล้งให้ดูแบบนี้ Y_Y 

จริงๆเค้ายังไม่ได้ดู คลิปวันเดอร์แลนด์เทรน กับ สุริรุ ในซีดีเดลิเคตหรอกนะ อาจจะหมั่นไส้ก็ได้ แต่เพราะ ไปดูของจริงของสองเพลงนี้กับตาตัวเองมาแล้ว เลยไม่ได้มีความรู้สึกอยากดู แค่นั้นก็เกินพอแล้ว ไม่คิดอยากจะดูอีกเป็นรอบที่สองแล้ว Y_Y

แต่ยังไงก็ สู้ๆนะจัมพ์ ทั้ง เรียวสุเกะ ยูริ ยูโตะ เคย์โตะ ไดกิ โคตะ ฮิคารุ เคย์ ยูยะ (เรียกชื่อเต็มเลย) เราเป็นกำลังใจให้เสมอ แล้วก็รักเสมอ แล้วเจอกันนะ~

.

.

.

เมื่อวาน ที่โรงเรียนสอบเสร็จแล้วเลยมีงาน คลาสแมช ก็คือ จะให้แต่ละห้องในชั้นปีเดียวกันแข่งกัน ว่าง่ายๆความสามัคคีแหละ หนุกมากเลย ฮ่าๆๆๆ! แข่งดอจบอลพึ่งเคยเล่นครั้งแรก แต่สนุกดี ฮ่าๆ โดนเล็งใส่ตลอด หนีแทบตาย กร๊ากกก แต่สรุป กลุ่มเค้าแพ้ทุกเกมส์ ฮา~

ตอนเช้าเราก็รวมพลก่อน ดีนะเมื่อวานฝนไม่ตก หุหุ ตอนเช้าก็เย็นๆ กลางวันเนี่ย แดดแรงมากก ร้อนจิ๊หาย =.= หลังจากนั้น เราก็วอร์มอัพร่างกายกัน ก่อนจะแยกย้ายกันไปตามสนามแข่ง

กระจัดกระจายกันเป็นวงกว้าง กรั่กๆ

 

กลุ่มด๊อจบอล~ ยืนวางแผนกัน ใครจะตำแหน่งไหนๆ กร๊าก ฮามากอ่ะ มั่วมาก แล้วแบบห้องอื่นเริ่มทำเอนจิ้นกัน (รวมพลังเหมือนตอนจัมพ์ทำหลังเวทีอ่ะ) พวกเราก็ยืนมอง

"เฮ้ยๆแก เราเอากันมั่งป้ะ" "เอาจริงดิ ขี้เกียจอ่ะ แต่เออก็ดีนะ " "เออเว้ย ทำหน่อยละกัน" ประมาณนี้ ฮาโคตรอ่ะ แล้วก็ทำกันแบบงงๆ กอดคอกันแล้วนะ แล้วก็เริ่มเงียบ... พูดไรดีอ่ะ?  กร๊ากกกกกก สุดท้ายก็กอดกันซักพักแล้วก็เริ่มพูดมั่วไปมั่วมา แล้วนกหวีดเป่าให้เริ่มพอดี กร๊ากก สรุปไม่ได้ทำ =.=

และก็แพ้ทุกเกมส์ ฮามากกกกกกกกกก

เอริ~ ฉายา ฟุคุปิสส ฟุคุนากะ มาจากนามสกุล ปิสคือ Piss ที่แปลว่าฉิ้งฉ่องอ่ะ คือไม่มีไรหรอก เพื่อนๆแกล้ง กร๊ากกก ตลกอ่ะ มีแต่คนชอบแกล้งไง ฮ่าๆ นี่เพื่อนก็แกล้งถ่ายมา ตลกดี อิอิ

นาโอะ~ สุดหล่อของทีม แต่มันหญิงแท้นะ ฮ่าๆๆ ฮามาก อิอิ

อันนี้แพ้แล้วว่าง (นั่น) เลยนั่นดูชาวบ้านเขาเล่นกัน ฮ่าๆ

เราเลยนั่งเล่นเกมส์กัน ฮ่าๆๆๆ!!!! อันนี้เล่นเกมส์ เดียวกับที่จัมพ์เล่นกัน ตอน เมกกิ้ง อาริกาโตะ พร้อมกัน สิบคนอ่ะ (ดราม่า) สนุกดี แล้วก็เล่นเกมส์อื่นๆ โคตรอ่ะ สนุกมากเลย เป็นหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่สนุกขนาดนี้กับเพื่อน ฮ่าๆ

ผู้ชายห้องเค้าแข่งฟุตบอลอยู่ แต่เหมือนจะแพ้ กร๊ากกกกกกกกกกก สรุปห้องกรุแพ้หมด กร๊ากกก โฮมรูมเดินหน้าเซ็งมา เอิ่มม ห้องพวกเราเนี่ย ไม่ไหวว่ะ แนวนี้ กร๊ากก แต่เห็นวอลเล่ย์หญิงชนะแหละ! พอดีมีคนนึงเคยเป็นกัปตันชมรม วอลเล่ย์ไง ฮ่าๆ

บัสสึเกมมมม!!! เกมส์ลงโทษ กร๊ากกกกกกก นาโอะมันสั่ง กร๊าก ตอนวางแผนกัน มันบอกว่า ใครโดนเอ๊าท์ ต้องวิดพื้น ตามรอบที่ตัวเองโดน เหอๆ แต่อันนี้ เอริโดนไง นาโอะมันแกล้งให้ไปวิ่ง แล้วเอริ อ้วนๆอ่ะ วิ่งช้า นาโอะมันเลยแกล้งล้อ ฮ่าๆ

แล้วเราก็เล่นนู่นนี่กัน ไปเรื่อย จนสุดท้ายก็งานเลิกเราก็ช่วยกันเก็บสนาม เป็นที่ถือกันป่ะ คือ คล้ายคราดอ่ะ เอาไว้เกลี่ยพื้น ให้เรียบ แล้วเราก็เปลี่ยนเสื้อผ้ากินข้าวกันล่ะ~ เมื่อวานสนุกมาก ^^

ทีมเรา~!!! จริงๆ ในทีมอยู่กลุ่มเดียวกับเค้าหมดเลย ยกเว้น (นับจากซ้าย) คนที่สอง สาม เจ็ด แปดอ่ะ ไม่ใช่ หุหุ เดี๋ยววันที่ ยี่สิบเราจะไป เกียวโตกันยกแก๊ง!! ยกเว้น นาโอะ มันติดชมรม ฮ่าๆ ตอนถ่ายเค้าก็แอบพูดเบาๆ ถ่ายรูปทีมความทรงจำตอนแพ้ของพวกเรา โดนเพื่อนตีเลย กร๊าก

แต่เดี๋ยวพอขึ้นปี 2 ที่ญี่ปุ่นเขามีต้องสลับห้อง เปลี่ยนห้องอ่ะ คงต้องแยกกันแล้ว เซ็งอ่า  TT ชอบห้องนี้อ่า อีกแค่สามเดือนเอง แต่ต้องทำใจ Y_Y

ต่อมา 

.

.

.

อาทิตย์ที่แล้วสอบ เลยกลับบ้านครึ่งวันตลอด มีวันนึงก็ได้ฤกษ์ทำอะไรกินเอง หุหุ ไม่ได้กินนานแล้ว มีความสุขขขขขข

ของโปรด ไข่ต้มกับ น้ำปลาพริกสูตรปะป๊า!! ปกติกินทุกเช้าอ่ะ คิดถึง T^T ไข่สงสัยต้องต้มนานกว่านี้หน่อย หุหุ

น้ำตกหมู อร่อยยย กร๊าก ตอนแรกจะทำหมูกะปิอีก แต่ขี้เกียจ มันยุ่งยาก เลยเอางี้ละกัน หุหุ มีความสุขเล็กๆ ฮ่าๆๆๆ

และอีกวัน ก็ไปกินอาหารอิตาลี (โดยบังเอิญ ร้านอื่นแม่งปิด) อ้วน แต่น้ำหนักดันลด กร๊ากกกกกกกกก ดีใจ อร่อยด้วย หุหุ อิจฉาแหงๆ =w=

ซุปออร์เดิร์ฟ กินไปคิดว่า ซุปเห็ดนะ อ๊ากกกกกกกกก อร่อยมากกกกกกกกกก น้ำตาจะไหล T^T ซุปเห็ดคือสิ่งที่กินเกือบทุกวันตอนเด็กๆเลยได้อ้วนขนาดนี้ ไม่ได้กินนานแล้ว แงงงง

สปาเก็ตตี้ กระหล่ำปลีผัดน้ำมันมะกอก โรยหน้าปลาจาโกะ เป็นญี่ปุ่นผสมอิตาลี่อ่ะ อร่อยมากเลย ที่เลือกเมนูนี้เพราะว่า น้ำมันมะกอก สุขภาพ อ้วนน้อยสุด อันอื่นใส่ครีม ชีส เหอๆ

ขนมปัง! หน้าตาเหมือนเค้ก อร่อยมากกกกกกกกกกกกกก โคตรอร่อย อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกก

ปิดท้ายด้วยชามะนาวของโปรด อืมมมม สุขกว่านี้มีอีกมั๊ยเนี่ย หุหุ ^w^

.

.

.

วันนี้ไปนัมบะมา ตามล่าหาปาปาริว แม่งไม่มี เหอๆ ก็นะ คงฮาราจูกุอย่างเดียวแหละ รอๆๆ =_,= แต่ดันเจอปาปาที่ฮิคกี้สูบบุหรี่อ่ะ ตกใจ คือ แม่ง ถ่ายมาขายเพื่อ!? คิดว่าคงเคยเห็นกันแล้ว เหอๆ แต่นะ ไม่ดีเลย TT กำลังคิดในใจตอนนั้นว่า ถ้าแกบังอาจเอารูปน้องกรุตอน...มานะ จะเผาร้านแม่ง =*=!

เดินเยอะมากวันนี้ ท้าลมฝนและลมหนาว กร๊ากกกกกก เดินย้อนไปจอร์นี่ช็อปสองรอบ เหนื่อย (เหลือบมองตัวต้นเหตุสองคน >_>) ไม่รัก ไม่ทำนะเนี่ย กร๊ากกกกกกกกกกกก

ทีนี้ พอเดินหาปาปาไม่เจอ ก็เลยเดินกลับ แต่มันบ่ายโมงกว่าแล้ว เลยต้องหาอะไรใส่ท้อง ก็ไปเจออุด้งร้านนึง อะเมซิ่งมากกกก!!! พึ่งเคยรู้ว่ามี!! ถูก และ แหล่มมากกก!

เป็นร้านที่แบบให้เลือกเองล่ะ!

เลือกที่ว่าก็คือ เห็นด้านซ้ายมือมั๊ย? มันจะเป็นพวกเครื่องที่เอาไว้กินกับอุด้ง ให้เราเลือกหยิบเองน่ะ พวกคาราอาเกะ เทมปุระ มีทุกแบบ โครอกเกะก็มี แล้วก็พวกข้าวปั้น จากนั้น ก็ไปสั่งอุด้งที่เค้าท์เตอร์ แน่นอนมีทุกรสชาติ เลือกได้ เล็กกลางใหญ่ พอรับอุด้งเสร็จก็คิดเงิน เดินต่อไปก็จะใส่เครื่องปรุง และหยิบน้ำหรือชาร้อน

คือแหล่มมากอ่ะ แล้วก็ถูกมาก!!!! อย่างขนาดเล็กก็ 290 เยน บวก เทมปุระซักชิ้น ก็ 300 กว่าๆเยนเท่านั้นเอง!! แหล่ม แต่เค้ากินไปห้าร้อยกว่า สั่งขนาดกลาง คาราอาเกะชิ้นนึง แล้วก็ อินาริ (เดี๋ยวให้ดูรูป)

หุหุ อร่อยดี อินารุคือ ก้อนเหลืองๆตรงนั้นอ่ะ จริงๆใหญ่ใช้ได้นะ เป็นข้าวซูชิ ห่อด้วย เต้าหู้แผ่น หวานๆอ่ะ แต่อันนี้ไม่อร่อย เลือกรสแปลกๆมา หวานไป กร๊าก แต่ก็โอเค หุหุ มีความสุข กร๊ากกก แต่สงสัย ผญ ญี่ปุ่นจะกินแต่ไซส์เล็ก (ดูจากคนที่สั่งก่อนหน้า) และ ผช คนนึงที่นั่งอยู่ข้างๆแม่งเหลือบมามองตลอด วู้วว ก็เล็กแค่นั้นใครจะไปอิ่มวะ! =.=

นี่เป็นรสอุด้งที่ให้เลือก มีทุกแบบ หุหุ

ใครมานัมบะ ให้มองหาร้าน g.u. จะเจอร้านอุด้งร้านนี้อยู่ฝั่งตรงข้าม ขอยกให้เป็น อะเมซิ่งโอซาก้าอีกแห่งนึง!!! (จริงๆมันคงมีทั่วญี่ปุ่นแหละ กร๊าก)

.

.

.

และเราก็เดินกลับไปร้านจอร์นนี่ กว่าจะเสร็จ เหอๆ แต่นะ วันนี้คนเยอะมาก ไม่ทำงานกันรึไง กร๊ากกกก แล้วก็นะ คนข้างๆเค้าอ่ะ สั่งอาราชิ ดูจากรูปที่กองเป็นปึกๆเต็มเค้าท์เตอร์ คาดว่า จะเหมาหมด =.= น่าภูมิใจแทนอาราชิ กร๊ากกกก

ถุงไหนของใครน้า =w=~

ถุงแรก ดูจากราคาและจำนวน แน่นอนว่า ของบีหนึ่งสุดที่รัก กร๊ากกกก

ตามบัญญา อิโนะจัง ทาคิจัง และ เคต ปลื้มทุกรูป กร๊ากกกกกกกกกกกก แต่นะ รูปอิโนะจังเลือกยากสุดอ่ะ มีแต่ฮาๆ แรดๆ กร๊ากกกกกก แต่แบบ คิดว่าบีหนึ่งคงไม่อยากได้ฮาๆ เลยเอาหล่อๆมา แล้วก็หล่อซะ กร๊ากกก ทาคิจัง มีเท่ห์เยอะ แต่นี้น่ารักอ่ะ อิอิ อิเคต รูปนี้บีสองปลื้มค่ะ กร๊ากกกกกก

ยูมะ ยูม๊าาาาาา จริงๆจะเหมามาสิบรูป แต่บีสองไม่ปลื้มเลยเอามาไม่หมด กร๊ากกกกกกกกกกก

ถ้าเป็นไปได้ เค้าจะขโมย รูปซ้ายมือ =w=

ยูมะ มองหน้าหาเรื่องเค้าอ่ะบีหนึ่ง งี้ต้อง...! =w=b หึหึ

ต่อไป รายใหญ่ กร๊ากกก ซ้อทุเรียนของหนู

จริงๆซ้อให้เอามา 30 แต่หนูเลือกมาแค่ 25 อ่า รูปที่เหลือไม่ปลื้ม (ดูมัน) กร๊ากกกกกกกกกก 

เอามาล่อน้ำลายคนอื่น ทั้งสองคน เดี๋ยวยังไงจะให้ดูอีกทีนะ 

โชคดี ไม่มีไดยามะ ไม่งั้นซื้อแหง กร๊ากกกกกก =w= แต่แบบ ไปทีไร ก็มองหารูปริวทุกที แก้ไม่ได้อ่ะนิสัยนี้...

รู้สึกวันนี้ผจญภัยมาก ทั้งๆที่ไปมาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้แปลกๆแต่เช้าอ่ะ ตื่นมาก็สาย เช็คว่าจะต้องซื้อไรบ้าง แต่งตัว วิ่งไปกดเงิน รถดันมาอีก วิ่งขึ้นรถ แถมรถที่ขึ้นยังขึ้นผิดอีก ลืมดูป้าย แต่โชคดีสุดท้ายก็ไปลงที่สถานี

ต่อไป ตอนต่อรถไฟใต้ดินไปชินไซบาชิ ก็ดันลงผิดประตู หาสายรถที่ต้องไปไม่เจออีก ดีนะมันเชื่อมกันหมด เลย ไปรอด ไม่คิดว่าตัวเองจะหลงอ่ะ จริงๆ = =

ขากลับ ก็เดินกลับไปอุเมดะ (ประหยัดตังค์) แต่ตอนใกล้ถึง ดันเกือบหลงอีก ไม่รู้เกือบได้ไง!!? กลับบ้านมาเกือบตาย เหนื่อย เหอๆ ตอนขึ้นรถบัสจากสถานี ตังค์ในบัตรรถยังหมดอีก ตกใจแทบตาย

เหนื่อยยยยยยยยยยยย =_= แต่น้ำหนักลดตอนเช้า ดีใจ เลยช่างเหอะ กร๊ากกกกกกกก มานั่งดูโชเนน ไดยามะเรียลอีกและ กอดได้มันคงกอดกันออกสื่อไปแล้วววว!!! มีช็อตนึง นึกว่าพี่ไดกิงจะโอบเรียวจังมากอดแล้ว ตกใจ กร๊ากกกกก =w=

でわOver?